Andrzej Krzywy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Krzywy
Ilustracja
Andrzej Krzywy (2022)
Imię i nazwisko

Andrzej Zbigniew Krzywy

Data i miejsce urodzenia

5 marca 1964
Warszawa

Instrumenty

gitara

Gatunki

pop[1], rock[1], reggae

Zawód

piosenkarz, autor tekstów, kompozytor, prezenter telewizyjny

Aktywność

od 1984

Powiązania

Daab, De Mono

Andrzej Zbigniew Krzywy (ur. 5 marca 1964[2] w Warszawie[3][a]) – polski piosenkarz, autor tekstów, kompozytor i prezenter telewizyjny. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV[4].

W latach 1984–1987 gitarzysta i wokalista zespołu Daab, z którym wydał dwa albumy studyjne: Daab (1986) i Ludzkie uczucia (1987). Od 1987 wokalista zespołu De Mono, z którym wydał 13 płyt: Kochać inaczej (1989), Oh Yeah! (1990), Stop (1992), Abrasax (1994), Paparazzi (1997), Play (1999), De Luxe (2001), Siedem dni (2006), No Stress (2010), Spiekota (2012), Symfonicznie (2014), XXX (2017) i Reset (2019). Również artysta solowy, wydał album pt. Premiera (1996).

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się na warszawskim Mokotowie[3], od drugiego roku życia mieszkał z rodziną na Służewiu[3]. Jego ojciec pochodził ze Lwowa i pracował w fabryce kineskopów i telewizorów, a matka urodziła się w Zbąszyniu i była telefonistką[5][6]. Ma troje młodszego rodzeństwa: Arkadiusza (młodszego o dwa lata[6]), Tomasza i Annę[3]. Gdy miał dziewięć lat, zmarł mu ojciec[3]. Matka zmarła na raka płuc[7].

Ukończył naukę w Technikum Energetycznym im. Synów Pułku w Warszawie[8]. Tytuł jego pracy dyplomowej brzmiał „Trasy przelotów ptaków na świecie”[9].

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

Krzywy (2022)

Jako nastolatek był ulicznym grajkiem[10] i występował na weselach[11]. W latach 1984–1987 był związany z zespołem Daab[12], grającym muzykę reggae, którego najpierw był gitarzystą, a później także wokalistą. Z zespołem nagrał dwie płyty: Daab (1986) i Ludzkie uczucia (1987).

Po odejściu z Daab w 1987 został wokalistą zespołu pop-rockowego De Mono, zajmując miejsce Marka Kościkiewicza. Do tej pory wydał z grupą 12 albumów studyjnych: Kochać inaczej (1989), Oh Yeah! (1990), Stop (1992), Abrasax (1994), Paparazzi (1997), Play (1999), De Luxe (2001), Siedem dni (2006), No Stress (2010), Spiekota (2012), Symfonicznie (2014), XXX (2017) i Reset (2019) oraz napisał wiele przebojów zespołu, w tym „Kochać inaczej[13][14], „Moje miasto nocą”[15], „Kolory” czy „Ostatni pocałunek”.

W 1996 wydał debiutancki, solowy album studyjny pt. Premiera, który promował singlami „Chcemy tańczyć”[16], „Koker”[17] i „Życie jest piękne po północy”[17]. W 1998 nagrał i wydał album studyjny pt. Sędzia Dread, który nagrał wraz z muzykami z zespołu Daab pod szyldem Sędzia Dread.

W 2010 wspólnie z Kasią Wilk i zespołem Pectus nagrał singiel „Jeden moment olimpijski”, stworzony na zlecenie Radia Zet i dedykowany reprezentacji Polski na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Vancouver[18]. W 2011 wraz z innymi wykonawcami nagrał charytatywny singiel „Anioły niebios wstrzymajcie czas”[19]

Działalność pozamuzyczna[edytuj | edytuj kod]

Prowadził teleturnieje Pomidor (1997), emitowanym w TVP1 i Szafa gra (2005), emitowanym w Polsacie[20] i współprowadził program Od Opola do Opola (2018)[21]. Ponadto był kapitanem drużyn w teleturniejach muzycznych To było grane (1999–2000), emitowanym w TVN[22] i Singa Dinga (2007–2008), emitowanym w TV Puls[23][24], a także został jednym z kapitanów teleturnieju TVP1 pt. Wiesz czy nie wiesz? (2023)[25]. Brał udział w programie Dubidu (2006)[26] i kilku wydaniach Wielkiego Testu TVP (od 2012)[27]. Uczestniczył w piątej edycji programu rozrywkowego Polsatu Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami (2016).

W latach 2010-18 prowadził autorską audycję Krzywy Live w Radiu Złote Przeboje[28].

W 2016 nakładem wydawnictwa Edipresse Polska ukazała się książka pt. „Na krzywy ryj”, będąca wywiadem-rzeką przeprowadzonym z Krzywym przez Kubę Frołowa.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Z pierwszą żoną Beatą Szpigiel ma córkę Aleksandrę[29]. Para rozwiodła się 28 listopada 2006 po 15 latach wspólnego pożycia[30]. W 2010 poślubił Annę Domańską[31]. Mieszka w Chotomowie[32].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule De Mono, w sekcji Dyskografia.
Albumy solowe
Tytuł Dane dot. albumu
Premiera
  • Data: 1996[33]
  • Wydawca: Zic Zac/BMG Poland
Single
Tytuł Rok Pozycja na liście Album
LP3
[34]
„Chcemy tańczyć”[35] 1996 38 Premiera
„Koker” 36
„Spełnienie” / „Życie jest piękne po północy”[36] 50
„Horyzont” (oraz Kayah i Kasia Stankiewicz)[37] 38
„–” singel nie był notowany.
Inne
Album Rok Utwór Źródło
Wojtek PilichowskiGranat 1996 gościnnie śpiew w utworze „Cytrynowy Spray” [38]
Piotr Krakowski – Pankracy Sessions 2008 gościnnie śpiew w utworze „Mamona (Kośmaty Sen)” [39]
LiberDuety 2013 gościnnie śpiew w utworze „12 rund” [40]
Nocny Stróż – W którą stronę 2022 gościnnie śpiew w utworze „Razem uda się” [41]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Według Encyklopedii polskiego rocka urodził się w Zbąszyniu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Andrzej Krzywy – Album Discography – AllMusic. allmusic.com. [dostęp 2020-06-06]. (pol.).
  2. a b Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia polskiego rocka. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 114. ISBN 83-7129-570-7.
  3. a b c d e Andrzej Krzywy: Wszystkie chwile. weranda.pl. [dostęp 2017-03-05].
  4. ZPAV: Akademia Fonograficzna (Sekcja Muzyki Rozrywkowej). zpav.pl. [dostęp 2010-10-03].
  5. Kuba Frołow: Andrzej Krzywy – Na krzywy ryj. Warszawa: Edipresse Polska, 2016, s. 5. ISBN 978-83-7945-271-2.
  6. a b Kuba Frołow: Andrzej Krzywy – Na krzywy ryj. Warszawa: Edipresse Polska, 2016, s. 6–7. ISBN 978-83-7945-271-2.
  7. Kuba Frołow: Andrzej Krzywy – Na krzywy ryj. Warszawa: Edipresse Polska, 2016, s. 15. ISBN 978-83-7945-271-2.
  8. Kuba Frołow: Andrzej Krzywy – Na krzywy ryj. Warszawa: Edipresse Polska, 2016, s. 18. ISBN 978-83-7945-271-2.
  9. Kuba Frołow: Andrzej Krzywy – Na krzywy ryj. Warszawa: Edipresse Polska, 2016, s. 65. ISBN 978-83-7945-271-2.
  10. Kuba Frołow: Andrzej Krzywy – Na krzywy ryj. Warszawa: Edipresse Polska, 2016, s. 38. ISBN 978-83-7945-271-2.
  11. Kuba Frołow: Andrzej Krzywy – Na krzywy ryj. Warszawa: Edipresse Polska, 2016, s. 40. ISBN 978-83-7945-271-2.
  12. ANDRZEJ KRZYWY – Żyć zdrowo, godnie i pogodnie [online], Magazyn VIP, 27 kwietnia 2020 [dostęp 2020-05-18] (pol.).
  13. Kuba Frołow: Andrzej Krzywy – Na krzywy ryj. Warszawa: Edipresse Polska, 2016, s. 139. ISBN 978-83-7945-271-2.
  14. Kuba Frołow: Andrzej Krzywy – Na krzywy ryj. Warszawa: Edipresse Polska, 2016, s. 140. ISBN 978-83-7945-271-2.
  15. Kuba Frołow: Andrzej Krzywy – Na krzywy ryj. Warszawa: Edipresse Polska, 2016, s. 165. ISBN 978-83-7945-271-2.
  16. Kuba Frołow: Andrzej Krzywy – Na krzywy ryj. Warszawa: Edipresse Polska, 2016, s. 212. ISBN 978-83-7945-271-2.
  17. a b Kuba Frołow: Andrzej Krzywy – Na krzywy ryj. Warszawa: Edipresse Polska, 2016, s. 220. ISBN 978-83-7945-271-2.
  18. ks: Piosenka olimpijska Radia ZET. wirtualnemedia.pl, 2010-02-12. [dostęp 2020-06-06]. (pol.).
  19. masz: Anioły niebios wstrzymajcie czas: Anna Dymna, Justyna Steczkowska i przyjaciele (wideo). wirtualnemedia.pl, 2011-02-02. [dostęp 2020-06-06]. (pol.).
  20. masz: Nowości Polsatu. wirtualnemedia.pl, 2005-03-04. [dostęp 2020-06-06]. (pol.).
  21. Michał Kurdupski: Muzyczne show „Od Opola do Opola” w TVP1. Emisja w soboty o 17.55. wirtualnemedia.pl, 2018-04-13. [dostęp 2020-06-06]. (pol.).
  22. To było grane. tvnfakty.pl. [dostęp 2020-06-06]. (pol.).
  23. ks: TV Puls uderza w prime-time informacjami i rozrywką. wirtualnemedia.pl, 2007-10-17. [dostęp 2020-06-06]. (pol.).
  24. AD: Majka Jeżowska nową prowadzącą w TV Puls. wirtualnemedia.pl, 2008-02-04. [dostęp 2020-06-06]. (pol.).
  25. Patryk Pallus: TVP1 wprowadza teleturniej, który jest hitem w Niemczech. Kammel: namawiałem TVP do jego realizacji. Wirtualne Media (online), 12 marca 2023. [dostęp 2023-04-29]. (pol.).
  26. masz: Piotr Gąsowski w nowym programie TVP. wirtualnemedia.pl, 2006-03-02. [dostęp 2020-06-06]. (pol.).
  27. Paulina Chylewska i Maciej Orłoś poprowadzą „Wielki Test o żywności” w TVP1. wirtualnemedia.pl, 2014-12-22. [dostęp 2020-06-06]. (pol.).
  28. pr: Andrzej Krzywy w Radiu Złote Przeboje. wirtualnemedia.pl, 2010-05-21. [dostęp 2020-06-06]. (pol.).
  29. Zrujnował małżeństwo przez romans z sąsiadką. onet.pl, 2006-11-19. [dostęp 2016-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-07)].
  30. TN: Ułożyłem sobie życie na nowo. styl.pl, 2012-05-11. [dostęp 2016-11-07].
  31. Partnerka Andrzeja Krzywego otarła się o kalectwo. wp.pl, 2015-04-14. s. 2. [dostęp 2016-11-07].
  32. Kuba Frołow: Andrzej Krzywy – Na krzywy ryj. Warszawa: Edipresse Polska, 2016, s. 284. ISBN 978-83-7945-271-2.
  33. Krzywy – Premiera. discogs.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  34. LP3 – statystyki dla wykonawcy Andrzej Krzywy. www.lp3.pl. [dostęp 2015-03-17]. (pol.).
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Kasia Stankiewicz feat. Kayah & Andrzej Krzywy. lp3.pl. [dostęp 2015-03-17].
  35. Andrzej Krzywy – Chcemy Tańczyć. discogs.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  36. Andrzej Krzywy – Spełnienie / Życie Jest Piekne Po Północy. discogs.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  37. Kasia Stankiewicz* / Kayah / Andrzej Krzywy – Horyzont. www.discogs.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  38. Wojtek Pilichowski – Granat. discogs.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  39. Piotr Krakowski – Pankracy Sessions. discogs.com. [dostęp 2015-03-17]. (ang.).
  40. Liber – Duety. hiphopedia.info. [dostęp 2013-11-30].
  41. Marek Toma, NOCNY STRÓŻ – 2022 – W która Stronę – Rock Area [online] [dostęp 2024-01-08] (pol.).