Andrzej Kułakowski

Andrzej Kułakowski
	; Andrzej Kułakowski (2017)
Data i miejsce urodzenia	10 sierpnia 1929 ; Warszawa
Zawód, zajęcie	chirurg, onkolog
Tytuł naukowy	profesor nauk medycznych
Alma Mater	Akademia Medyczna w Warszawie
	Odznaczenia

Andrzej Kułakowski (ur. 10 sierpnia 1929 w Warszawie^[1]) – polski lekarz, specjalista w zakresie chirurgii onkologicznej, profesor nauk medycznych. Uczeń Tadeusza Koszarowskiego. Kawaler Orderu Orła Białego.

Życiorys

W okresie II wojny światowej uczestniczył w konspiracyjnym harcerstwie, następnie w Narodowej Organizacji Wojskowej i Armii Krajowej. W 1948 ukończył Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie^[1]. W 1953 został absolwentem studiów medycznych na Akademii Medycznej w Warszawie^[2].

W tym samym roku podjął pracę w Klinice Chirurgicznej Instytutu Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie kierowanej przez Tadeusza Koszarowskiego. Andrzej Kułakowski specjalizował się w zakresie chirurgii (I stopnia w 1959) oraz chirurgii onkologicznej (1961). Stopnie naukowe doktora i doktora habilitowanego uzyskiwał odpowiednio w 1964 i w 1978. Obejmował stanowiska profesora nadzwyczajnego (1978) i zwyczajnego (1986)^[1]. W 1993 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych^[2]. W 1972 objął kierownictwo kliniki, był zastępcą dyrektora, a w latach 1991–1998 dyrektorem Centrum Onkologii – Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie^[1].

Specjalizował się m.in. w leczeniu nowotworów piersi z uwzględnieniem operacji odtwórczych po mastektomii i rehabilitacji pooperacyjnej, leczeniu nowotworów głowy i szyi, raka przełyku, operacjach jelita grubego i resekcjach miąższu wątroby^[1].

Podczas wydarzeń sierpniowych w 1980 przyłączył się do skierowanego do władz komunistycznych apelu 64 naukowców, literatów i publicystów o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami^[3].

Był także prezydentem Organizacji Europejskich Instytutów Onkologii. Członek Towarzystwa Chirurgów Polskich i Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej, założyciel i prezes Towarzystwa Marii Skłodowskiej-Curie w Hołdzie^[1].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2020 prezydent Andrzej Duda, w uznaniu znamienitych zasług dla polskiej onkologii, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej oraz popularyzowanie polskiej myśli naukowej na świecie, odznaczył Andrzeja Kułakowskiego Orderem Orła Białego^[4].

Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim (1995) i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą (2001) Orderu Odrodzenia Polski^[5]^[6]. Wyróżniony tytułem doktora honoris causa Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie^[1]. W czasach PRL otrzymał też Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski i Złoty Krzyż Zasługi^[7].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Jan Berner. Andrzej Kułakowski – uczeń i następca Profesora Tadeusza Koszarowskiego. „Nowotwory. Journal of Oncology”. Nr 3, 2009. [dostęp 2015-04-02].
↑ ^a ^b Prof. zw. dr hab. Andrzej Kułakowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-04-03] .
↑ Apel (64 intelektualistów wraz z załączonym suplementem zawierającym nazwiska sygnatariuszy apelu). karta.org.pl. [dostęp 2020-09-26].
↑ Ordery Orła Białego w Święto Narodowe Trzeciego Maja. prezydent.pl, 3 maja 2020. [dostęp 2020-05-03].
↑ M.P. z 1996 r. nr 15, poz. 192
↑ M.P. z 2001 r. nr 24, poz. 418
↑ Kto jest kim w Polsce. Warszawa: 1989, s. 669.

[bio-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Jan Berner. Andrzej Kułakowski – uczeń i następca Profesora Tadeusza Koszarowskiego. „Nowotwory. Journal of Oncology”. Nr 3, 2009. [dostęp 2015-04-02].

[ln-2] Prof. zw. dr hab. Andrzej Kułakowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-04-03] .

[3] Apel (64 intelektualistów wraz z załączonym suplementem zawierającym nazwiska sygnatariuszy apelu). karta.org.pl. [dostęp 2020-09-26].

[4] Ordery Orła Białego w Święto Narodowe Trzeciego Maja. prezydent.pl, 3 maja 2020. [dostęp 2020-05-03].

[5] M.P. z 1996 r. nr 15, poz. 192

[6] M.P. z 2001 r. nr 24, poz. 418

[7] Kto jest kim w Polsce. Warszawa: 1989, s. 669.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]