Andrzej Manecki (mineralog)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Manecki
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

8 września 1933
Kraków

Profesor doktor habilitowany nauk geologicznych
Specjalność: mineralogia
Alma Mater

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

Doktorat

1964
Akademia Górniczo-Hutnicza

Habilitacja

1968
Akademia Górniczo-Hutnicza

Profesura

1989

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Górniczo-Hutnicza

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Andrzej Manecki (ur. 8 września 1933 w Krakowie) – polski mineralog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1952 studiował na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Po ukończeniu studiów (w 1957) pozostał na AGH jako pracownik w Katedrze Petrografii, później w Katedrze Mineralogii, Petrografii i Geochemii[1].

W 1964 został doktorem, w 1968 habilitował się. W 1978 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1989 profesorem zwyczajnym[1].

Do jego zainteresowań naukowych należą: mineralogia kruszców i krzemianów, kosmomineralogia, petrografia z petrologią, geologia Arktyki oraz mineralogia i geochemia środowiska[1].

Trzykrotnie kierował wyprawą naukową AHG na Spitsbergen (w latach 1984,1985,1988). Jest pionierem aeromineralogii zajmującej się minerałami zawieszonymi w powietrzu, a także jednym z pierwszych w Polsce badaczy zajmujących się mineralogiczną analizą materii pozaziemskiej[1].

Jest autorem i współautorem wielu podręczników. „Encyklopedia minerałów – minerały Ziemi i materii kosmicznej” jego autorstwa, została nagrodzona Nagrodą PAN im. Stanisława Staszica. Był redaktorem naczelnym Prac Mineralogicznych i Problemów Ekologicznych Krakowa i redaktorem kilku innych pism[1].

Był promotorem 13 doktoratów[1].

Pełnił funkcję dziekana Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego w AGH (1984–2000); kierownika Katedry Mineralogii, Petrografii i Geochemii AGH (1992–2002), kierownika Zakładu Sozologii w Instytucie Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN (1995–2000); przewodniczącego Komitetu Nauk Mineralogicznych PAN (1991–2007). Jest członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Polskiego Towarzystwa Meteorytowego, Polskiego Towarzystwa Magnezologicznego i Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi[1].

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1978) i Krzyżem Oficerskim (2003) Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Akademia Górniczo-Hutnicza nadała mu tytuł profesora honorowego (2015)[2].

W 2017, na jego cześć jeden z minerałów odkrytych w Górach Sowich nazwano maneckiitem[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Andrzej Manecki [online], www.agh.edu.pl [dostęp 2020-04-14].
  2. Andrzej Manecki – Historia AGH [online], historia.agh.edu.pl [dostęp 2020-04-14].
  3. Żabińskiit i maneckiit – nowe minerały na cześć profesorów [online], www.agh.edu.pl [dostęp 2020-04-14].