Andrzej Mularczyk
| ||
Data i miejsce urodzenia | 13 czerwca 1930 Warszawa | |
Zawód, zajęcie | pisarz, scenarzysta filmowy, autor reportaży, twórca słuchowisk radiowych | |
Alma Mater | Uniwersytet Warszawski | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() ![]() |
Andrzej Edward Mularczyk (ur. 13 czerwca 1930 w Warszawie) – polski pisarz, scenarzysta filmowy, autor reportaży, twórca słuchowisk radiowych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Miejscem jego debiutu literackiego było konspiracyjne pismo „Dźwigary”, które zamieściło jego publikację (anonimowo) w 1943. Po wojnie uczęszczał do Gimnazjum im. Tadeusza Reytana w Warszawie[1]. W 1949 rozpoczął działalność dziennikarską, jednocześnie studiując na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Studia te ukończył w 1955, w tym samym roku wstąpił do Związku Literatów Polskich. W latach 1948–1955 był członkiem ZMP[2].
W 1953 nawiązał współpracę z Polskim Radiem, a w 1955 został tam zatrudniony na stałe[3]. Był reporterem i publicystą tygodnika „Świat”. W 1964 został członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich. W latach 1970–1977 pracował jako kierownik literacki w Zespole Filmowym Iluzjon. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Polskiej Akademii Filmowej.
Wśród około 40 filmów powstałych na podstawie jego scenariuszy znalazły się trylogia Sami swoi, Nie ma mocnych, Kochaj albo rzuć, a także serial telewizyjny Dom. Współtworzył również scenariusz do filmu Katyń Andrzeja Wajdy[4], jest autorem publikacji Post mortem: Katyń – opowieść filmowa poświęconej zbrodni katyńskiej. Pod pseudonimem Andrzej Jurek wspólnie z Jerzym Janickim napisał scenariusz filmu Liczę na wasze grzechy.
Jest bratem pisarza Romana Bratnego.
Antologia[edytuj | edytuj kod]
W 2006 nakładem toruńskiego Wydawnictwa Adam Marszałek ukazała się drukiem tekstowa antologia ze scenariuszami słuchowisk Andrzeja Mularczyka, zatytułowana Cicho, szeptem i na ucho[5], będąca pierwszą częścią serii Słuchowiska Polskiego Radia[5]. Na zbiór złożyły się oryginalne teksty piętnastu słuchowisk emitowanych na antenie Polskiego Radia w latach 1981–2005 i wyprodukowanych przez Teatr Polskiego Radia[5]:
- Z głębokości wód,
- W każdą pierwszą niedzielę,
- Goryl, czyli ostatnie zadanie,
- Dom na kościach, czyli do zobaczenia nasza nadziejo,
- Cyrk odjechał, lwy zostały,
- Oszołom,
- Solo na trąbkę,
- Wolny pies Iwan,
- Ta piękna, co zeszła na psy,
- Radosna orkiestra wiecznego spoczynku,
- Drugi brzeg, czyli pan młody w żałobie,
- Bolero,
- Cicho, szeptem i na ucho,
- Koniec świata jest co dzień,
- Happening, czyli nocna komedia z karawanem w tle.
Filmografia (scenariusz)[edytuj | edytuj kod]
- 1958: Miasteczko
- 1964: Przerwany lot
- 1966: Ktokolwiek wie...
- 1967: Sami swoi
- 1967: Julia, Anna, Genowefa...
- 1971: Jeszcze słychać śpiew i rżenie koni...
- 1971: Na przełaj
- 1973: Sobie król
- 1973: Droga
- 1974: Nie ma mocnych
- 1974: Cień tamtej wiosny
- 1974: Głowy pełne gwiazd
- 1975: Niespotykanie spokojny człowiek
- 1976: Ostatnie takie trio
- 1977: Kochaj albo rzuć
- 1978: Rodzina Połanieckich
- 1978: Wielki podryw
- 1980: Dom
- 1982: Wyjście awaryjne
- 1982: Jest mi lekko
- 1983: Marynia
- 1986: Rykowisko
- 1988: Pięć minut przed gwizdkiem
- 1988: Cesarskie cięcie
- 1989: Goryl, czyli ostatnie zadanie...
- 1994: Jest jak jest
- 1999: Wrota Europy
- 2004: Cudownie ocalony
- 2007: Katyń (z Andrzejem Wajdą)
- 2010: Blondynka
- 2016: Powidoki
Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]
- Towarzysze z Dąbrowy (współautor: Jerzy Janicki, 1953)
- Karuzela (1954)
- Gwiazdy w kałużach (1957)
- Metryki do wglądu (współautor: Krzysztof Kąkolewski, 1963)
- Sami swoi (1967)
- Co się komu śni (1968)
- Jeszcze słychać śpiew i rżenie koni. Opowieści filmowe (1971)
- Nie ma mocnych (1974)
- To co zdarzy się jutro (1975)
- Musisz to wypić do dna (1976)
- Niespotykanie spokojny człowiek (1977)
- Kwiaty z pierza (1978)
- Świeży zapach dzikiej mięty (1979)
- Wielki podryw (1979)
- Czyim ja żyłem życiem (1983)
- Cudownie ocalony (1989)
- Drzazga (1989)
- Siostra. Historia pewnej zbrodni (1990)
- Śmietnik Pana Boga (1993)
- Kochaj albo rzuć (1994)
- Polskie miłości (1998)
- Dom. Opowieść filmowa (współautor: Jerzy Janicki, 1998)
- Cicho, szeptem i na ucho (2006)
- Polskie miłości i pięć nowych opowieści (2006)
- Post mortem. Katyń. Opowieść filmowa (2007)
- Każdy żyje jak umie (2011)
- Ścieżka (2015)
- Co się komu śni i inne historie (2015)
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- 1975 – Złoty Krzyż Zasługi
- 1975 – Zasłużony Działacz Kultury
- 1988 – Nagroda I stopnia Ministra Obrony Narodowej w dziedzinie literatury
- 1989 – Prix Italia w kategorii fikcja za scenariusz słuchowiska radiowego Z głębokości wód
- 1996 – Prix Italia w kategorii fikcja za scenariusz słuchowiska radiowego Cyrk odjechał, lwy zostały
- 1996 – Nagroda główna Ostankino Prize '96 za Balkon przy głównej ulicy[6]
- 1996 – Honorowy Wielki Splendor[7]
- 2005 – Diamentowy Mikrofon (za wszechstronną twórczość radiową, szczególnie w dziedzinie dramaturgii oraz za współtworzenie przez 45 lat wyjątkowej powieści radiowej W Jezioranach[3]
- 2010 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[8]
- 2011 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (za wybitne zasługi dla Polskiego Radia)[9]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Mularczyk. W: Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny. Jadwiga Czachowska, Alicja Szałagan (red.). T. 5., L-M. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1997, s. 503. ISBN 83-02-05444-5. [dostęp 2021-02-11].
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 646. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ a b Warszawa. Diamentowy Mikrofon dla Andrzeja Mularczyka. e-teatr.pl, 2005-02-12. [dostęp 2015-04-05].
- ↑ Katyń według Wajdy. onet.pl, 2005-11-21. [dostęp 2015-04-05].
- ↑ a b c Andrzej Mularczyk – Cicho, szeptem i na ucho. polskieradio.pl, 2011-02-02. [dostęp 2015-04-05].
- ↑ Teatr Polskiego Radia. teatry.art.pl, 2006-09-28. [dostęp 2015-04-05].
- ↑ Wielki Splendor – nagrody Teatru Polskiego Radia wręczone. prsa.com.pl, 2008-12-01. [dostęp 2015-04-05].
- ↑ Galowy Wieczór Wydawców. ksiazka.net.pl, 2010-05-14. [dostęp 2015-04-05].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 września 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2012 r. poz. 81).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Mularczyk w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2016-10-10].
- Andrzej Mularczyk – wszystkie utwory. e-teatr.pl. [dostęp 2015-04-05].
- Andrzej Mularczyk w bazie Filmweb. [dostęp 2015-04-05].
- Polscy dziennikarze prasowi
- Polscy dziennikarze radiowi
- Polscy pisarze współcześni
- Polscy scenarzyści
- Autorzy słuchowisk Polskiego Radia
- Członkowie Polskiej Akademii Filmowej
- Członkowie Stowarzyszenia Filmowców Polskich
- Członkowie Stowarzyszenia Pisarzy Polskich
- Członkowie Związku Młodzieży Polskiej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (1944–1989)
- Ludzie związani ze szkołą imienia Tadeusza Reytana w Warszawie
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Urodzeni w 1930