Andrzej Nagórski (rotmistrz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Nagórski
Herb
Herb Ostoja
rotmistrz chorągwi piechoty wybranieckiej woj. lubelskiego i bełskiego, towarzysz kawalerii, poseł na sejm elekcyjny (1669)
Data śmierci

po 1671

Andrzej Nagórski herbu Ostoja (zm. po 1671 roku) – towarzysz kawalerii, rotmistrz chorągwi piechoty wybranieckiej woj. lubelskiego i bełskiego, poseł na sejm elekcyjny (1669).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny Nagórskich, wchodzącej w skład rodu heraldycznego Ostojów. Najprawdopodobniej przed rokiem 1671 służył w wojskach koronnych jako towarzysz kawalerii. W 1669 roku był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego. W roku 1671 został odnotowany jako rotmistrz chorągwi piechoty wybranieckiej woj. lubelskiego i bełskiego, zorganizowanej przez szlachtę tych województw, wspierającą Michała Korybuta[1]. Prawdopodobnie to o nim pisał Stupnicki, jako o dowódcy chorągwi pancernej, który zginął w 1687 roku pod Kamieńcem Podolskim przeszyty dzidą turecką[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M. Wagner, Słownik biograficzny oficerów polskich drugiej połowy XVII wieku, Oświęcim 2014, t. III, s. 139.
  2. H. Stupnicki, Herbarz polski i imionospis zasłużonych w Polsce ludzi wszystkich stanów i czasów; ułożony porządkiem alfabetycznym na podstawie Herbarza Niesieckiego i manuskryptów, t. II, s. 170.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • M. Wagner, Słownik biograficzny oficerów polskich drugiej połowy XVII wieku, Oświęcim 2014, t. III, s. 139.
  • H. Stupnicki, Herbarz polski i imionospis zasłużonych w Polsce ludzi wszystkich stanów i czasów; ułożony porządkiem alfabetycznym na podstawie Herbarza Niesieckiego i manuskryptów, t. II, s. 170.
  • S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1915, t. XII, s. 10-11.
  • K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VI, s. 510.