Andrzej Pełka
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 luty 1962 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 grudnia 1981 |
| Zawód, zajęcie |
cieśla |
| Odznaczenia | |
  
| |
Andrzej Pełka (ur. 18 lutego 1962 w Niedośpielinie (województwo łódzkie) – zm. 17 grudnia 1981) – pracownik Kopalni Węgla
Kamiennego „Wujek” od połowy listopada 1979 roku, ofiara pacyfikacji kopalni w grudniu 1981 roku.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1979 roku ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Częstochowie. W kopalni Wujek pracował na powierzchni jako cieśla budowlany na oddziale budowlanym. Bezpartyjny, od 1980 roku członek NSZZ „Solidarność”. W czerwcu 1981 roku złożył wypowiedzenie z pracy, którego dyrekcja nie przyjęła. Do strajku przyłączył się 15 grudnia, na dzień przed pacyfikacją. 16 grudnia 1981 lekko poparzony petardą w okolicy twarzy, następnie został postrzelony, jedna kula przebiła na wylot płuco, druga przeszyła jego głowę[1]. Przewieziony do szpitala w Katowicach - Ligocie zmarł po dwóch godzinach, wymawiając słowa "Mamo, ratuj!". Pogrzeb odbył się 20 grudnia 1981 w Niedośpielinie[1]. Był kawalerem[2].
29 sierpnia 1990 r. został pośmiertnie odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami przez prezydenta RP na Uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego, zaś 7 grudnia 1992 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta RP Lecha Wałęsę. W 2015 r. pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- IPN, Biogramy osób odznaczonych, Katowice 16.12.2015, s. 12. katowice.ipn.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].
- Wystawa IPN Opór i Nadzieja, s. 17
- SCWiS biogram
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Robert Ciupa, Bogusław Tracz, Wujek '81: strajk i pacyfikacja, Katowice: Śląskie Centrum Wolności i Solidarności, 2016, s. 167, ISBN 978-83-942030-6-1 [dostęp 2023-09-30].
- ↑ Przemysław Miśkiewicz, Jędrzej Lipski, Robert Dyja, "25. rocznica pacyfikacji Kopalni Wujek" - dodatek specjalny Dziennika Zachodniego nr 293, s. XV, 16 grudnia 2006.