Andrzej Pietrzyk

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Pietrzyk
Ilustracja
generał dywizji w st. spocz. generał dywizji w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1953
Opatów, Polska

Przebieg służby
Lata służby

1978–2007

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

10 Sudecka Dywizja Pancerna
Sztab Generalny WP

Stanowiska

• pomocnik szefa służby uzbrojenia i elektroniki w sztabie 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej
• szef służby uzbrojenia i elektroniki 13 Warszawskiego Pułku Czołgów Średnich i 25 Nyskiego Pułku Zmechanizowanego
• z-ca dcy ds. technicznych 25 Nyskiego Pułku Zmechanizowanego
• starszy oficer w Zarządzie Planowania Materiałowego Sztabu Generalnego WP
• Zastępca szefa wydziału w Zarządzie Planowania Materiałowego Sztabu Generalnego WP
• szef oddziału i główny specjalista w Zarządzie Operacyjno-Strategicznym Sztabu Generalnego WP (1993–1996)
• Szef Zarządu Programowania Rozwoju Sił Zbrojnych Sztabu Generalnego WP (1996–1999)
• szef Zarządu Planowania Rozwoju Sił Zbrojnych – zastępca szefa Generalnego Zarządu Planowania Strategicznego P5 Sztabu Generalnego WP (1999–2002)
• Radca-Koordynator Sekretarza Stanu – I Zastępcy Ministra ON (2002–2007).

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons

Andrzej Bartłomiej Pietrzyk (ur. 24 sierpnia 1953 w Opatowie) – generał dywizji Wojska Polskiego w stanie spoczynku, analityk wojskowy, nauczyciel akademicki.

Kariera wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Pietrzyk urodził się 24 sierpnia 1953 r. w Opatowie. W 1973 r. ukończył Technikum Hutniczo-Mechaniczne w Ostrowcu Świętokrzyskim, natomiast w 1978 r. studia na Wydziale Elektromechanicznym WAT[1].

Od 1978 r. do 1986 r. służył w 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej im. Bohaterów Armii Radzieckiej w służbie uzbrojenia i elektroniki. Kolejno zajmował stanowiska: pomocnika szefa służby uzbrojenia i elektroniki w sztabie 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej, szefa służby uzbrojenia i elektroniki 13 Warszawskiego Pułku Czołgów Średnich i 25 Nyskiego Pułku Zmechanizowanego, zastępcy dowódcy ds. technicznych 25 Nyskiego Pułku Zmechanizowanego[1].

Od 1986 r. pełnił służbę w Sztabie Generalnym WP, gdzie zajmował stanowiska: starszego oficera oraz zastępcy szefa wydziału w Zarządzie Planowania Materiałowego, szefa oddziału i głównego specjalisty w Zarządzie Operacyjno-Strategicznym, zastępcy szefa Zarządu Programowania Rozwoju Sił Zbrojnych (1996–1999), szefa Zarządu Planowania Rozwoju Sił Zbrojnych – zastępcy szefa Generalnego Zarządu Planowania Strategicznego P5 (1999–2002)[1].

W 2002 r. został Radcą-Koordynatorem Sekretarza Stanu – I Zastępcy Ministra Obrony Narodowej.

W 1999 r. został awansowany na stopień generała brygady[2], w 2004 r. na generała dywizji[3]. W latach 2006–2007 pełnił funkcję Pełnomocnika Ministra Obrony Narodowej ds. Budowy Siedziby MON[1].

31 sierpnia 2007 r. zakończył zawodową służbę wojskową i został przeniesiony w stan spoczynku[4].

Autor wielu analiz i ekspertyz ekonomiczno-wojskowych związanych z programem integracji Sił Zbrojnych RP z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego.

W 2001 r. wpisany do „Honorowej Księgi Ministerstwa Obrony Narodowej”.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

Działalność naukowa i społeczna[edytuj | edytuj kod]

W 1994 r. ukończył Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w Akademii Obrony Narodowej.

W 2011 r. został kierownikiem Katedry Bezpieczeństwa Narodowego w Wyższej Szkole Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim[5]. Od 2012 r. członek kolegium redakcyjnego półrocznika naukowego „Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem”[6]. Autor analiz i publikacji naukowych z zakresu problematyki bezpieczeństwa i obronności.

gen. dyw. w st. spocz. Andrzej Pietrzyk (2014)

Członek Rady Programowej Międzynarodowej Konferencji Naukowej „The issues of development, production and maintenance of weapon systems” (2006)[7], Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Życie i działalność Prezydenta RP Kazimierza Sabbata na tle misji polskiej emigracji niepodległościowej na Zachodzie” pod honorowym patronatem Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego (2014)[8]. Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Ogólnopolskich Ćwiczeń Organizacji Proobronnych „Kompania Lekkiej Piechoty w Terenie Zurbanizowanym OSTROWIEC 2014” pod honorowym patronatem Szefa BBN Stanisława Kozieja (2014)[9].

Były Przewodniczący Rady Programowej Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego.

Aktywny uczestnik życia społecznego i kulturalnego[10].

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Honorowy Obywatel Łagowa oraz Tarłowa.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Brat prof. dr. hab. Zdzisława Pietrzyka, dyrektora Biblioteki Jagiellońskiej.

Żonaty. Ma 3 dzieci.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Sławni absolwenci THM: Andrzej Pietrzyk, www.thm.edu.pl. [dostęp 2015-02-15].
  2. ↑ Nominacje generalskie z okazji Święta Wojska Polskiego, www.prezydent.pl, 1999-08-15. [dostęp 2015-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-04)].
  3. ↑ Postanowienie Prezydenta RP z 15 sierpnia 2004 o nadaniu stopni oficerskich admirałów i generałów, MP 2004 nr 26, poz. 631. [zarchiwizowane z tego adresu (23 lipca 2013)].
  4. ↑ www.mon.gov.pl. [dostęp 2015-02-15].
  5. ↑ Krzysztof Florys, Na WSBiP hitem Bezpieczeństwo Narodowe w: Gazeta Ostrowiecka, 2011-08-04 (wersja online). [dostęp 2015-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  6. ↑ www.anteportas.pl. [dostęp 2015-02-15].
  7. ↑ www.witu.mil.pl. [dostęp 2015-02-15].
  8. ↑ www.geopolityka.net, 2014-04-08. [dostęp 2015-02-15].
  9. ↑ Kompania w Działaniach Nieregularnych w Terenie Zurbanizowanym – relacja z ćwiczenia w: Obronanarodowa.pl, 2014-10-05. [dostęp 2015-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-22)].
  10. ↑ Krzysztof Florys, Generałowie w Ostrowcu w: Gazeta Ostrowiecka, 2012-06-11 (wersja online). [dostęp 2015-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_Pietrzyk&oldid=70853148”