Andrzej Antoni Plichta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Andrzej Plichta)
Andrzej Antoni Plichta
Ilustracja
Herb
Półkozic
Rodzina

Plichtowie herbu Półkozic

Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1797
Kurdwanów

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 1866
Wersal

Ojciec

Ignacy Plichta

Matka

Anna Świętosławska

Żona

Emilia Plichta

Andrzej Antoni Plichta herbu Półkozic (ur. 30 listopada 1797 w Kurdwanowie, zm. 3 czerwca 1866 w Wersalu) – radca stanu i sekretarz Rządu Narodowego Królestwa Polskiego w powstaniu listopadowym.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urzędnik w Radzie Stanu Królestwa Polskiego od 1818. Od 1821 członek Narodowego Towarzystwa Patriotycznego, za co został aresztowany w lutym 1826, sądzony i skazany w 1828 przez sąd sejmowy. Wywieziony do twierdzy Pietropawłowskiej, skąd powrócił w marcu 1829.

W powstaniu listopadowym początkowo sekretarz Rady Najwyższej Narodowej. Jako żołnierz-ochotnik wziął udział w bitwie pod Grochowem w 1831. Wraz z rządem udał się na emigrację do Paryża. Współorganizował Komitet Tymczasowy Emigracji Polskiej, wszedł w skład Komitetu Narodowego Emigracji Polskiej. Od 1833 związał się ze Związkiem Jedności Narodowej. Współzałożyciel Towarzystwa Literackiego w Paryżu (jego sekretarz w latach 18361866). Współfundował Bibliotekę Polską. Był członkiem loży wolnomularskiej Kazimierz Wielki w 1819/1820 roku[1].

Pochowany na Cmentarzu Montmartre.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lwowska Naukowa Biblioteka im. W. Stefanyka NAN Ukrainy. Oddział Rękopisów. Zespół (fond) 5. Rkps 5707/I. Żegota Pauli: Materiały do historii wolnomularstwa polskiego, k. 62.