Andrew Romanoff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrew Romanoff
Ilustracja
2016
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1923
Londyn

Data i miejsce śmierci

28 listopada 2021
San Anselmo

Małżeństwo

Elena Dourneva
Kathleen Norris
Inez Storer

Dzieci

Alexis Romanoff, Peter Romanoff, Andrew Romanoff

Odznaczenia
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Stanisława (odznaczenie prywatne)

Andrew Romanoff (ur. 21 stycznia 1923 w Londynie, zm. 28 listopada 2021 w San Anselmo) – rosyjsko-amerykański artysta samorodny, rysownik, malarz. Jako potomek cesarskiej rosyjskiej rodziny Romanowów w latach 2016–2021 występował jako pretendent do tronu rosyjskiego jako tytularny cesarzewicz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1923 w Londynie w rodzinie Andrzeja Aleksandrowicza (1897–1981), księcia krwi imperatorskiej, i jego pierwszej żony Elżbiety di Sasso Ruffo (1886–1940). Jego ojcem chrzestnym był przyszły król Wielkiej Brytanii Edward VIII. Wychowywał się jako ostatnie z trojga dzieci swoich rodziców (Ksenia, 1919–2000, Michał, 1920–2008), mieszkając w apartamencie zamku w Windsorze, przyznanym rodzinie przez Edwarda VII. Andrzej Andriejewicz otrzymał typowe dla członków rodziny cesarskiej wszechstronne wykształcenie domowe, utrzymane w duchu rosyjskim i prawosławnym. Następnie uczęszczał do Haileybury College oraz Imperial Service College. W 1941 zgłosił się do służby wojskowej w Królewskiej Marynarce Wojennej, biorąc udział w bitwie o Atlantyk. Po zakończeniu wojny został zwolniony ze służby w 1946.

Później podjął praktyki zawodowe w brytyjskiej spółce „Kent” jako agronom. Następnie pracował jako ogrodnik w miejscowościach pod Londynem. W 1949 na zaproszenie stryja Wasyla Aleksandrowicza (1907–1989) wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Po osiedleniu się w Kalifornii pracował jako ekspedient w sklepie, aby później zająć się agronomią w firmie „California Packing”. Na tym stanowisku uprawiał pomidory nowatorską metodą hydroponiczną i hodował eksperymentalne odmiany warzyw.

Studiował socjologię i kryminologię na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Po ukończeniu studiów pracował jako finansista w firmie spedycyjnej, spędzając trzy lata w Japonii i Korei Południowej. Powrócił do San Francisco, gdzie został pośrednikiem rynku nieruchomości. Równolegle podjął pracę robotnika w fabryce krzeseł, z czasem awansował na stanowisko projektanta. 20 grudnia 1954 otrzymał obywatelstwo amerykańskie. W 1967 przeniósł się do Inverness, gdzie pracował jako stolarz i cieśla. Następnie prowadził sklep jubilerski. Przeszedł na emeryturę w 1992, poświęcając się twórczości artystycznej.

Po śmierci Dymitra Romanowicza Romanowa (1926–2016) został ogłoszony głową rodu cesarskiego i pretendentem do tronu Rosji (cesarzewiczem). Funkcje te pełnił jedynie formalnie, będąc równolegle prezesem Stowarzyszenia Romanowów. Wypowiadał się o konieczności demokratyzacji Rosji i odsunięcia od władzy oligarchii, po czym można rozważyć przywrócenie monarchii konstytucyjnej. Nie otrzymał jednak jednoznacznego poparcia rodziny, która skupiała się na rozwiązaniu konfliktu sukcesji z Marią Władimirowną.

Zmarł w 2021 w ośrodku opieki w San Anselmo.

Twórczość artystyczna[edytuj | edytuj kod]

Zaczął rysować jako artysta samorodny, bez formalnego wykształcenia artystycznego. Tworzył intuicyjnie, polegając na wyobraźni i poczuciu estetyki. Obok rysunku zajmował się też fotografią artystyczną. Po przejściu na emeryturę całkowicie poświęcił się sztuce. Jego ulubionym „podobraziem” były plastykowe arkusze, które po podgrzaniu zmniejszały swój rozmiar o 2/3. Rysowane i malowane sceny zmniejszał i dzielił, a następnie montował na drewnianych panelach.

Obok swoistej techniki zajmował się również tradycyjnym rysownictwem i malarstwem sztalugowym. Twórczość Andrew Romanoffa nawiązywała formą przedstawień do wzorów zaczerpniętych z amerykańskiej sztuki ludowej. Tematyka jego dzieł obejmuje głównie sceny z życia codziennego i osobiste refleksje egzystencjalne, niekiedy zahacza o komentarz sytuacji społeczno-politycznej i gospodarczej Rosji, Stanów Zjednoczonych i świata.

Jego prace były wystawiane na całym świecie. W 2007 miała miejsce wystawa monograficzna, towarzysząca promocji autobiografii Andrew Romanoffa (San Francisco, Gallery 16).

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy ożenił się 9 września 1951 w San Francisco z Eleną Dournevą (1927–1992), córką Konstantego Afanasjewicza (1896–1970) i Feliksy z d. Zapalskiej (1903–2002) Durnowów. Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1959. Z tego związku pochodzi pierworodny syn Andrzeja:

  • Alexis (ur. 1953) x Zoetta Leisy (ur. 1956).[1]

Powtórnie ożenił się 21 marca 1961 w San Francisco z Kathleen Norris (1935–1967), córką Franka i Alice z d. McCreevy Norrisów. Z tego małżeństwa pochodzi dwóch synów:

  • Peter (ur. 1961) x Barbara Anne Jurgens (ur. 1968),
  • Andrew (ur. 1963) x Elizabeth Flores (ur. 1964).[1]

Po śmierci drugiej żony, zawarł kolejny związek małżeński. 17 grudnia 1987 w Reno ożenił się z Inez Storer (ur. 1933), amerykańską artystką-plastykiem, córką Franza Bachelina (1895–1980) i Anity Hirschfeld. Para pozostała bezdzietna.[1]

Genealogia[edytuj | edytuj kod]

Prapradziadkowie car Rosji

Mikołaj I Pałkin

(1796–1855)

∞1817

Aleksandra Fiodorowna

(1798–1860)

w. ks. Badenii

Leopold

(1790–1852)

∞ 1819

Zofia Wilhelmina von Holstein-Gottorp

(1801–1865)

car Rosji

Aleksander II

(1818–1881)

∞ 1841

Maria Aleksandrowna

(1824–1880)

kr. Danii

Chrystian IX

(1818–1906)

∞1842

Ludwika Wilhelmina Heska-Kassel

(1817–1898)

Frsncesco di Ruffo

(1779–1865)

∞?

Nicoletta Filangieri

(1779–1834)

Giscomo Filomarino

(1773–1840)

∞?

Rosa Cattaneo

(1788–1846)

Wasilij Iwanowicz Meszerski

(1791–1871)

∞?

Charlotte Wilhelmina von Vietinghoff-Scheel

(Natalia Borisowna)

(1796–1841)

Siergiej Grigoriewicz Stroganow(1794–1882)

∞1818

Natalia Pawłowna Stroganowa

(1796–1872)

Pradziadkowie Michał Nikołajewicz Romanow

(1832–1909)

∞1857

Olga Fiodorowna

(1839–1891)

car Rosji

Aleksander III

(1845–1894)

∞ 1866

Maria Fiodorowna

(1847–1928)

Girolamo di Ruffo

(1814–1888)

∞?

Elena Filomarino

(1820–1854)

Aleksandr Wasiljewicz Meszerski

(1822–1900)

∞1848

Jelizawieta Siergiejewna Stroganowa

(1826–1895)

Dziadkowie Aleksander Michajłowicz Romanow (1866–1933)

∞1894

Ksenia Aleksandrowna Romanowa (1875–1960)

Frabrizio Ciro di Sasso-Ruffo (1846–1911)

∞?

Natalia Aleksandrowna Meszerska (1849–1910)

Rodzice Andrzej Aleksandrowicz Romanow (1897–1981)

∞1918

Elżbieta di Sasso-Ruffo (1886–1940)

Andrzej Andriejewicz Romanow (1923–2021)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Daniel Willis, The Romanovs in the 21st Century: A genealogical Biography, Saarbrücken: VDM Verlag, 2009, s. 180–183, ISBN 3-639-17480-1 (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Romanoff, Andrew: The Boy who Would be Tsar: The Art of Prince Andrew Romanoff. San Francisco: Gallery 16 Ed., 2006. ISBN 0-9777442-2-1.