Przejdź do zawartości

Andrzej Zarycki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Zarycki
Imię i nazwisko

Andrzej Stanisław Zarycki

Data i miejsce urodzenia

7 maja 1941
Zakopane

Zawód

kompozytor, pedagog muzyczny

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Andrzej Stanisław Zarycki (ur. 7 maja 1941 w Zakopanem) – polski kompozytor muzyki rozrywkowej, symfonicznej, teatralnej, filmowej oraz poezji śpiewanej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie. Ma w dorobku nie tylko pieśni solowe, ale również chóralne. Był kierownikiem muzycznym Teatru Lalki, Maski i Aktora Groteska w Krakowie (1985–1997) i Teatru Dramatycznego im. Jana Kochanowskiego w Opolu (1992–1997). Od 1995 r. pracuje jako pedagog w Państwowej Szkole Muzycznej II-go stopnia w Krakowie.

Zdobył nagrody m.in. Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie (1964), XV Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (1977) oraz Opolskich Konfrontacji Teatralnych (1987, 1988, 1989). Stworzył kompozycje do ok. 200 spektakli i przedstawień telewizyjnych, m.in.: „Gdy rozum nie śpi”, „Achmatowa”, „Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca”, „Zielona Gęś”, „Ja, Maria Magdalena”, a także „Hymny Janowi Pawłowi II”, „Golgota Polska” (z librettem Moniki Patryk)[1] oraz oratorium „Zesłani” (z librettem Wacława Panka). W 2019 roku na zamówienie Krakowskiego Forum Kultury skomponował musical Hanka na motywach słynnej opery Halka Stanisława Moniuszki. Wraz z twórcą libretta - Tadeuszem Płatkiem - uwspółcześnili oryginalną historię, przenosząc ją z XIX-wiecznego Podhala do dzisiejszej Warszawy.[2]

W 1966 rozpoczął współpracę z kabaretem „Piwnica pod Baranami” i Ewą Demarczyk, stając się współtwórcą przebojów piosenkarki: „Ballady o cudownych narodzinach Bolesława Krzywoustego”, „Skrzypka Hercowicza”, „Cyganki” czy „Na moście w Avignon”. Jego kompozycje wykonują także m.in. Beata Paluch, Anna Szałapak, Katarzyna Groniec, Katarzyna Jamróz, Hanna Banaszak, Beata Rybotycka i Janusz Radek. Współpracował z reżyserami: Agnieszką Holland, Janem Machulskim, Bogdanem Hussakowskim, Julianem Dziedziną, Andrzejem Rozhinem, Wojciechem Zeidlerem i innymi.

Działalność charytatywna

[edytuj | edytuj kod]

Działania na rzecz osób niepełnosprawnych rozpoczął w 2006 roku, komponując muzykę do przedstawienia Teatru Radwanek pt. „Calineczka”. Stworzył również kompozycje do kolejnych spektakli „Radwanka”: „Kozucha Kłamczucha” (2007), „Rzepka” (2008), „Komar i Orkiestra” (2009) oraz „Święty Franciszek” (2010).

W roku 2007, na krakowskim Rynku Głównym, zasiadł w jury koncertu finałowego Festiwalu Zaczarowanej Piosenki im. Marka Grechuty dla uzdolnionych wokalnie osób niepełnosprawnych, którego organizatorem jest Fundacja Anny Dymnej „Mimo Wszystko”, za co został uhonorowany statuetką Przyjaciela Zaczarowanego Ptaszka.

Od 2009 r. zaangażował się w tworzenie nowatorskich aranżacji utworów wykonywanych przez laureatów i finalistów Festiwalu Zaczarowanej Piosenki im. Marka Grechuty podczas cyklicznych koncertów „Zaczarowane Radio Kraków”, które odbywają się w Studiu im. Romany Bobrowskiej małopolskiej rozgłośni. Objął także stałe kierownictwo muzyczne nad tym cyklem[3].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: FilmPolski.pl[4]

  • Zazdrość i medycyna (1973, muzyka)
  • Aktorzy prowincjonalni (1978, muzyka)
  • Cham (1979, muzyka)
  • Pobojowisko (1984, muzyka)
  • W cieniu nienawiści (1985, muzyka)
  • Ucieczka z miejsc ukochanych (1987, muzyka)
  • Jemioła (1988, muzyka)
  • Pole niczyje (1988, muzyka, dyrygent)
  • Dziewczyna z Mazur (1990, muzyka)

Muzyka teatralna

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: Encyklopedia teatru polskiego[5]

  • Punkt przecięcia (Teatr Wybrzeże w Gdańsku, 1968)
  • Zdziczenie obyczajów pośmiertnych (Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi, 1982)
  • Granica (Telewizja Kraków, 1984)
  • Zwodziciel z Sewilli (Teatr "Bagatela" im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego, 1985)
  • Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca (Teatr "Bagatela" im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego, 1990)
  • Zielona gęś (PWST Kraków, 2003)
  • Strumień (Lubuski Teatr im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze, 2006)
  • Anna Karenina (Gliwicki Teatr Muzyczny, 2007)
  • Makbet (Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie, 2010)
  • Hanka (musical, Krakowskie Forum Kultury / Krakowska Akademia Musicalu, 2019)

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „Modny Kraków”[3]

  • 2013 – Krajobraz rzeczy pięknych (Zaszafie.pl)
  • 2022 - Andrzej Zarycki. Muzyka teatralna i filmowa (KFK/DUX)

Wyróżnienia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. „Golgota Polska” zrodzona w Krakowie. www.dziennikpolski24.pl, 2010-04-02. [dostęp 2011-12-08].
  2. Do końca roku jeszcze trzy koncerty Krakowskiego Forum Kultury ku czci Stanisława Moniuszki [online], dzieje.pl [dostęp 2023-03-08] (pol.).
  3. a b „Zaczarowane Radio Kraków” po raz 20-ty!, „Modny Kraków | Magazyn społeczno - kulturalny” [dostęp 2017-05-06] (pol.).
  4. Andrzej Zarycki w bazie filmpolski.pl
  5. Encyklopedia, Andrzej Zarycki [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2023-03-08] (pol.).
  6. M.P. z 2005 r. nr 9, poz. 160.
  7. Andrzej Zarycki. Teatr dla Was. [dostęp 2011-08-13]. (pol.).
  8. Złota Gloria Artis dla Andrzeja Zaryckiego. mkidn.gov.pl, 2012-05-29. [dostęp 2012-11-21].
  9. Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-09-01].
  10. Instytut Gość Media, Artystyczne medale [online], Instytut Gość Media, 22 czerwca 2022 [dostęp 2023-03-08].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]