Andy Ristie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andy Ristie
Ilustracja
Pseudonim

The Machine

Data i miejsce urodzenia

17 marca 1982
Paramaribo

Obywatelstwo

Surinam
Holandia

Wzrost

182 cm

Masa ciała

70 kg

Styl walki

kick-boxing, boks tajski

Kategoria wagowa

lekka

Klub

Team Ristie

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

53

Zwycięstwa

47

Przez nokauty

28

Porażki

5

Remisy

1

Andy Ristie (ur. 17 marca 1982 w Paramaribo) – surinamski kick-boxer reprezentujący również Holandię. Zwycięzca turnieju GLORY Lightweight World Championship Tournament w wadze lekkiej (-70 kg) z 2013 oraz były dwukrotny pretendent do pasa mistrzowskiego GLORY w tejże wadze z 2014 i 2015.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

W wieku 22 lat, rozpoczął treningu boksu tajskiego. W amatorskiej karierze wywalczył tytuł interkontynentalnego mistrza WKN w wadze superpółśredniej. Przez pierwsze lata zawodowej kariery, walczył na lokalnych galach w Surinamie. W 2011 związał się z It’s Showtime, tocząc dla niej do 2012 sześć zwycięskich pojedynków. 27 maja 2012 wypunktował Ormianina Gago Drago na gali K-1 World MAX 2012 Final 16, kwalifikując się tym samym do głównego turnieju[1]. 15 grudnia 2012, podczas finałowej gali K-1 World MAX 2012, przegrał w ćwierćfinale z utytułowanym Holendrem Andym Souwerem jednogłośnie na punkty i odpadł z rywalizacji[2].

W tym samym roku, związał się również z Glory World Series, tocząc tamże cztery zwycięskie pojedynki m.in. nad Holendrem Albertem Krausem, którego podczas gali GLORY 8 sensacyjnie znokautował w drugiej rundzie[3]. Świetne występy zaowocowały włączeniem go do turnieju GLORY World Championship Tournament wagi lekkiej, który odbył się 23 listopada 2013 na gali GLORY 12. Ristie ponownie sprawił sensację najpierw nokautując w półfinale faworyta turnieju Włocha Giorgio Petrosyana lewym podbródkowym, by następnie w podobny sposób pokonać Holendra Robina van Roosmalena[4]. Po tym sukcesie, został zestawiony do walki jako pierwszy pretendent do inauguracyjnego mistrzostwa GLORY w wadze lekkiej z Amerykaninem Ky Hollenbeckiem.

8 marca 2014 na GLORY 14, Ristie ostatecznie zmierzył w zastępstwie z Gruzinem Dawitem Kirią. Będący faworytem Ristie, nieoczekiwanie przegrał z Kirią przez techniczny nokaut w piątej rundzie mistrzowskiego boju[5]. Po porażce w walce o pas, 21 czerwca 2014, zmierzył się zaległym pojedynku z Hollenbeckiem, wygrywając z nim przez nokaut. 6 lutego 2015, pokonał Australijczyka Steve’a Moxona, po czym ponownie otrzymał szansę walki o tytuł wagi lekkiej. 3 kwietnia 2015, podczas GLORY 20, w Dubaju, przegrał w rewanżu z ówczesnym mistrzem Robinem van Roosmalenem jednogłośnie na punkty[6].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

  • Amatorski interkontynentalny mistrz WKN w wadze superpółśredniej (-72,6 kg)
  • 2013: GLORY Lightweight World Championship Tournament - 1. miejsce w wadze lekkiej (-70 kg)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dave Walsh: K-1 Rising World MAX Final 16 in Madrid Live Results. liverkick.com, 27.05.2012. (ang.).
  2. Rian Scalia: K-1 World MAX 2012 Final Live Results. liverkick.com, 15.12.2012. (ang.).
  3. Rian Scalia: GLORY 8 Tokyo Live Results. liverkick.com, 02.05.2013. (ang.).
  4. Dave Walsh: GLORY 12 Live Results and Updates. liverkick.com, 23.11.2013. (ang.).
  5. Dave Walsh: Kiria In - Ky Out vs. Ristie at GLORY 14. liverkick.com, 30.01.2014. (ang.).
  6. Glory 20: Robin van Roosmalen obronił pas mistrza! Wyniki. fightsport.pl, 03.04.2015. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]