Anelina (obwód mohylewski)
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet |
Abidawiczy |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 2231 |
| Kod pocztowy |
213343 |
Położenie na mapie obwodu mohylewskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 53°22′00,3″N 30°35′40,0″E/53,366750 30,594444
| |
Anelina (biał. Анэліна; ros. Анелино, Anielino; hist. Anielin) – wieś na Białorusi, w rejonie bychowskim obwodu mohylewskiego, około 29 km na południowy wschód od Bychowa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dobra te należały do powiatu bychowskiego Rzeczypospolitej, wchodziły w skład majątku Sapiehów. Po I rozbiorze Polski w 1772 roku znalazły się na terenie Imperium Rosyjskiego. Z czasem przeszły na własność Wykowskich h. Jastrzębiec[1]. Pod koniec XVIII wieku właścicielem Anielina był Ludwik Wykowski, po nim – jego brat Mieczysław, wreszcie Aleksander Wykowski, a po nim – jego syn Stanisław. Ostatnim właścicielem Anielina był Ludwik Wykowski[2].
Od 1917 roku Anielin znalazł się w ZSRR, od 1991 roku – na Białorusi.
Dawny dwór[edytuj | edytuj kod]
Aleksander Wykowski zbudował w Anielinie rozległy parterowy dwór. Był to budynek wzniesiony na wysokiej podmurówce, na planie prostokąta. Od strony podjazdu uwagę zwracały trzy portyki. Środkowy składał się z czterech kolumienek dźwigających fronton z herbem rodziny. Wejście do skrzydeł (dobudowanych przez Stanisława) umożliwiały skrajne portyki, każdy z dwiema kolumnami dźwigającymi trójkątny szczyt. Po przeciwnej stronie centralnego ganku był taras ogrodowy otoczony balustradą.
We wnętrzu znajdowało się blisko 20 pokoi w układzie dwutraktowym. Pośrodku była wielka sień i duży salon od strony ogrodu. Pokoje były opalane piecami kaflowymi i dwoma murowanymi kominkami. W bibliotece znajdowało się około trzy tysiące woluminów. We dworze znajdował się również wielki zbiór entomologiczny: zbiór motyli, żuków i innych owadów liczył około 10 tysięcy sztuk. Zbiór numizmatyczny liczył 746 sztuk.
Wokół dworu nie było parku, w pewnej odległości od budynku był sad owocowy otoczony alejami lipowymi i aleją leszczynową[2].
Dwór został najprawdopodobniej zniszczony w czasie I wojny światowej albo wkrótce po rewolucji październikowej.
Majątek w Anielinie jest opisany w 1. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Anielin, opis 3., [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 31.
- ↑ a b c Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 1: Województwa mińskie, mścisławskie, połockie, witebskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 181–182, ISBN 83-04-03713-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).