Ankylozaury (rodzina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ankylozaury
Ankylosauridae
Brown, 1908
Ilustracja
Szkielet euoplocefala
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Infragromada

archozauromorfy

(bez rangi) archozaury
(bez rangi) Ornithodira
Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Podrząd

tyreofory

Infrarząd

ankylozaury

Rodzina

ankylozaury

Ankylozaury (Ankylosauridae) – rodzina dinozaurów z podrzędu tyreoforów. Pojawiły się w środkowej jurze, a szczytowy okres rozwoju przeżywały w kredzie, aż do końca ery mezozoicznej. Według definicji Sereno (1998) Ankylosauridae to klad obejmujący zwierzęta bliżej spokrewnione z ankylozaurem niż z panoplozaurem[1]. Matthew Vickaryous, Teresa Maryańska i David B. Weishampel w 2004 przedstawili identyczną definicję. Cechą charakterystyczną ankylozaurydów była obecność kostnej buławy na końcu ogona, służącej prawdopodobnie do obrony, oraz zbudowany z osteoderm pancerz[2].

Niektórzy naukowcy dzielą Ankylosauridae na podrodziny Ankylosaurinae i Polacanthinae, inni, jak np. Kenneth Carpenter, podnoszą Polacanthinae do rangi odrębnej rodziny, stanowiącej grupę siostrzaną Ankylosauridae[3]. Jednak bliższe pokrewieństwo rodzajów zaliczanych do Polacanthinae/Polacanthidae z Ankylosauridae niż z Nodosauridae nie jest pewne; z analizy kladystycznej przeprowadzonej przez Richarda Thompsona i współpracowników (2011) wynika ich przynależność do Nodosauridae[4]. Oprócz taksonów przedstawionych na kladogramie do Ankylosauridae należą także z pewnością Nodocephalosaurus[2] i Minotaurasaurus[5]; być może należy do nich też Tatankacephalus[6], choć nie jest to pewne - analiza kladystyczna Thompsona i współpracowników wykazała jego przynależność do Nodosauridae[4]. Inne dinozaury zaliczane często do tej rodziny zostały przez Vickaryousa i współpracowników uznane za nomina dubia lub przedstawicieli innych grup ankylozaurów[2].

Ponieważ nie jest pewne, jakie taksony można zaliczyć do Ankylosauridae, trudno jednoznacznie stwierdzić, jacy są najstarsi znani przedstawiciele grupy. Z analizy Thompsona i współpracowników wynika przynależność do Ankylosauridae wczesnokredowych rodzajów Minmi, Cedarpelta i Liaoningosaurus[4]. Jeszcze starszy jest późnojurajski Gargoyleosaurus, którego skamieniałości odkryto w osadach formacji Morrison. Jego przynależność do Ankylosauridae wykazała analiza kladystyczna przeprowadzona przez Vickaryousa, Maryańską i Weishampela (2004)[2]; jednak z analizy kladystycznej przeprowadzonej przez Thompsona i współpracowników wynika jego przynależność do Nodosauridae[4]. Formy takie jak Ankylosaurus dotrwały do końca ery mezozoicznej[7].

Generalnie uważa się, że maczugi ogonowe, występujące u wielu przedstawicieli Ankylosauridae, były aktywnie używane jako broń[8]. Badania metodą elementów skończonych sugerują, że ankylozaury mające duże maczugi ogonowe potrafiły silnym uderzeniem łamać kości, podczas gdy te z małymi i średniej wielkości – nie[9]. Pozostaje niejasne, czy maczugi były wykorzystywane do obrony międzygatunkowej, walk wewnątrzgatunkowych, czy do obydwu tych celów[8].

Kladogram Ankylosauridae według Vickaryousa, Maryańskiej i Weishampela, 2004[2]
Ankylosauridae

Gargoyleosaurus




Minmi




Gastonia





Gobisaurus



Shamosaurus



Ankylosaurinae

Tsagantegia




Tarchia





Ankylosaurus



Euoplocephalus





Saichania



Talarurus




Pinacosaurus grangeri




Pinacosaurus mephistocephalus



Tianzhenosaurus












Drzewo zgodności wygenerowane na podstawie 4248 najbardziej oszczędnych drzew metodą 50% majority rule consensus według Thompsona i współpracowników (2011)[4]
 Ankylosauridae 

Minmi




Liaoningosaurus




Cedarpelta




Gobisaurus




Shamosaurus




Zhongyuansaurus



Tsagantegia





Shanxia




"Crichtonsaurus" benxiensis




Dyoplosaurus



Pinacosaurus mephistocephalus








Ankylosaurus



Euoplocephalus






Pinacosaurus grangeri



Minotaurasaurus





Nodocephalosaurus





Talarurus



Tianzhenosaurus





Saichania



Tarchia














Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paul C. Sereno. A rationale for phylogenetic definitions, with application to the higher-level taxonomy of Dinosauria. „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Abhandlungen”. 210 (1), s. 41–83, 1998. (ang.). 
  2. a b c d e Matthew K. Vickaryous, Teresa Maryańska, David B. Weishampel: Ankylosauria. W: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press, 2004, s. 363–392. ISBN 0-520-24209-2.
  3. Kenneth Carpenter: Phylogenetic Analysis of the Ankylosauria. W: Kenneth Carpenter (red.): The Armoured Dinosaurs. Bloomington: Indiana University Press, 2001, s. 455–456. ISBN 0-253-33964-2.
  4. a b c d e Richard S. Thompson, Jolyon C. Parish, Susannah C. R. Maidment i Paul M. Barrett. Phylogeny of the ankylosaurian dinosaurs (Ornithischia: Thyreophora). „Journal of Systematic Palaeontology”, 2011. DOI: 10.1080/14772019.2011.569091. (ang.). 
  5. Clifford A. Miles, Clark J. Miles. Skull of Minotaurasaurus ramachandrani, a new Cretaceous ankylosaur from the Gobi Desert. „Current Science”. 96 (1), s. 65–70, 2009. (ang.). 
  6. William L. Parsons, Kristen M. Parsons. A new ankylosaur (Dinosauria: Ankylosauria) from the Lower Cretaceous Cloverly Formation of central Montana. „Canadian Journal of Earth Sciences”. 46 (10), s. 721–738, 2009. DOI: 10.1139/E09-045T. (ang.). 
  7. Sereno, P. C. 2005. Ankylosauridae. Stem Archosauria—TaxonSearch [version 1.0, 2005 November 7] (ang.) [dostęp 2 września 2009]
  8. a b Victoria Megan Arbour. Estimating Impact Forces of Tail Club Strikes by Ankylosaurid Dinosaurs. „PLoS ONE”. 4 (8), s. e6738, 2009. DOI: 10.1371/journal.pone.0006738. (ang.). 
  9. Victoria Megan Arbour, Eric Snively. Finite Element Analyses of Ankylosaurid Dinosaur Tail Club Impacts. „The Anatomical Record: Advances in Integrative Anatomy and Evolutionary Biology”. 292 (9), s. 1412–1426, 2009. DOI: 10.1002/ar.20987. (ang.).