Anna Duczmal-Mróz
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 2003 |
Anna Duczmal-Mróz[1] (ur. 24 czerwca 1980 roku w Poznaniu) – polska dyrygentka. Od 2009 roku pełni rolę drugiego dyrygenta Orkiestry Kameralnej Polskiego Radia „Amadeus”.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Anna Duczmal-Mróz studiowała grę na skrzypcach pod kierunkiem Krzysztofa Węgrzyna w Hochschule für Musik und Theater w Hanowerze. Tam jej talent dyrygencki odkrył światowej sławy japoński dyrygent, Eiji Ōue i zaproponował studia dyrygenckie. Studia w jego klasie ukończyła z wyróżnieniem w 2005 roku i została asystentką dyrygenta w hanowerskiej filharmonii.
Jak tylko Anna stanęła na podium, natychmiast nawiązała kontakt z muzykami zafascynowanymi jej obecnością. To była sensacja! […] Ona urodziła się, żeby być dyrygentem. Muzycznie wrażliwa, z niezwykle silną osobowością, ma wpływ zarówno na muzyków jak i na słuchaczy
Będąc studentką, w 2000 roku w Hanowerze założyła własną orkiestrę Benjamin Britten Kammerorchester, z którą koncertowała w Niemczech. W 2003 wzięła udział w 7. Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga, w którym, jako jedyna kobieta i do tego najmłodsza (23-letnia) uczestniczka konkursu przeszła do półfinału. Do Polski wróciła po siedmiu latach, kiedy w wyniku konkursu otrzymała stanowisko dyrygent – asystent w orkiestrze Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Antoniego Wita.
Posiada przede wszystkim wyrazistą koncepcję muzyczną wynikającą z bogatej wyobraźni, umiejętność oddziaływania na orkiestrę
i niemałe, zwłaszcza jak na młody wiek, umiejętności profesjonalne.
Jestem przekonany, że talent Anny Mróz pozwoli jej w przyszłości zająć ważne miejsce w naszym życiu muzycznym
Pracowała z orkiestrami w Niemczech, Włoszech, Danii, z belgijską orkiestrą „I Musici Brucellensis” w sali Palais des Beaux-Arts w Brukseli.
W Polsce zadebiutowała występując z Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia Amadeus, której od roku 2009 pełni funkcję drugiego dyrygenta.
Koncertuje z matką – Agnieszką Duczmal, m.in.
- W 2014 roku razem wystąpiły w dwuczęściowym koncercie wielkanocnym „Czas pokuty i radości” z udziałem mezzosopranistki Małgorzaty Walewskiej. Pod jej batutą orkiestra wykonała pierwszą część koncertu „Czas pokuty”[2], drugą częścią nazwaną „Czas radości” dyrygowała Agnieszka Duczmal[2]. Orkiestrze towarzyszył pianista Martina Palmeri na fortepianie, Mario Stefano Pietrodarchi na bandoneonie oraz Chór Kameralny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu pod dyrekcją Krzysztofa Szydzisza[3].
- 6 grudnia 2014 roku, ich wspólny występ z Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia Amadeus, w wiedeńskim Konzerthaus okazał się sukcesem[4].
- Z okazji jubileuszu 45-lecia Orkiestry Kameralnej Polskiego Radia Amadeus oraz 45-lecia pracy artystycznej jej założycielki i dyrektora Agnieszki Duczmal dyrygowała orkiestrą w pierwszej części koncertu nazwanego Per la Maestra[5][6][7][8][9]. W drugiej jego części Per la Orchestra[6] dyrygowała jubilatka Agnieszka Duczmal[7].
Występowała wielokrotnie, m.in. z Orkiestrą i Chórem Filharmonii Narodowej, z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej, Sinfoniettą Cracovią[10], Filharmonią Lubelską[11], Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej, Capellą Bydgostiensis, Płocką Orkiestrą Symfoniczną[12], a także z Orkiestrą Sinfonia Varsovia.
Działalność[edytuj | edytuj kod]
Wspólnie z orkiestrą Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia „Amadeus” i Agnieszką Duczmal
- od 2007 organizuje coroczne koncerty dla dzieci[13][14].
- w 2012 roku prowadziła warsztaty instrumentalne dla osób niesłyszących w ramach projektu „5 zmysłów. Pauza”[15].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- 2003 – nagroda specjalna od STOART (Związku Artystów Wykonawców) na Konkursie Dla Młodych Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach
Jest wielokrotną stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Córka dyrygentki Agnieszki Duczmal oraz kontrabasisty Józefa Jaroszewskiego, siostra Jakuba i wiolonczelistki Karoliny Jaroszewskiej[16]. Żona Marcina Mroza, z którym ma syna.
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
- 2013 – Różni Wykonawcy: 20th-Century Harp Concertos
- 2014 – Sebastian Krajewski Concerti grossi Oboe Concerto Sieben Fragmente aus Michael Ende
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Anna Duczmal-Mróz. amadeus.pl. [dostęp 2017-09-11].
- ↑ a b Koncert wielkanocny „Czas pokuty i radości” w niedzielę w Poznaniu [online], Wyborcza.pl, 4 kwietnia 2014 [dostęp 2015-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-19].
- ↑ KAEF, Marek Zaradniak: Wielki Koncert Wielkanocny i owacja dla Amadeusa. 2014-04-06. [dostęp 2015-06-21].
- ↑ Wspaniały koncert, wielki sukces orkiestry Amadeus. 2014-12-14. [dostęp 2015-06-21].
- ↑ Marek Zaradniak: Jubileusz Amadeusa: Młode talenty na estradzie, a szefowa orkiestry... na widowni. 2012-10-22. [dostęp 2015-06-24].
- ↑ a b Urszula Sobol: Jubileusz, żarcik i dystansik. 2013-10-14. [dostęp 2015-06-14].
- ↑ a b Marek Zaradniak: Jubileuszowy koncert Amadeusa pod batutą Maestry. 2013-10-13. [dostęp 2015-06-14].
- ↑ Jubileusz 45-lecia pracy artystycznej Agnieszki Duczmal i orkiestry Amadeus. [dostęp 2015-06-14].
- ↑ Anna Plenzler: Maestra i jej orkiestra. 2013-10-02. [dostęp 2015-06-14].
- ↑ Makowicz i Sinfonietta. 2007-09-13. [dostęp 2015-06-21].
- ↑ Kobiety będą rządzić w lubelskiej filharmonii: Zagra Woleńska, za pulpitem Duczmal-Mróz. 2014-03-21. [dostęp 2015-06-21].
- ↑ Klasyka jest fajna. I bywa hardrockowa. 2015-02-28. [dostęp 2015-06-21].
- ↑ Koncert – Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus dla dzieci. 2010-05-14. [dostęp 2015-06-14].
- ↑ Marek Zaradniak: Dzień Dziecka 2015: Słynne "Obrazki z wystawy" według Agnieszki Duczmal. 2015-05-31. [dostęp 2015-06-24].
- ↑ Warsztaty z Amadeusem prowadzone przez Annę Mróz. 2012-10-08. [dostęp 2015-06-21].
- ↑ Wyssały muzykę z mlekiem matki. 2014-07-07. [dostęp 2015-06-21].