Anna Leopoldowna
Anna Leopoldowna, właśc. Elżbieta Katarzyna Krystyna von Mecklenburg-Schwerin (ur. 18 grudnia 1718 w Rostocku, zm. 19 marca 1746 w Chołmogorach) - córka Karola Leopolda, księcia Meklemburgii-Schwerin i Katarzyny Iwanowny (bratanicy cara Piotra Wielkiego).
Żona niemieckiego księcia Antoniego Ulricha Braunschweig-Wolfenbuttel, urodziła mu pięcioro dzieci. Najstarszym ich synem był Iwan VI Antonowicz, który w 1740, po śmierci carycy Anny Iwanowny został carem Rosji jako niespełna roczne niemowlę. W jego imieniu regencję sprawowała matka Anna Leopoldowna.
W grudniu 1741, w wyniku przewrotu pałacowego Iwan VI wraz z całą swoją rodziną zostali odsunięci od władzy i zesłani do miasteczka Chołmogory na dalekiej północy Rosji. Nową carycą została ich dalsza krewna Elżbieta Piotrowna, córka cara Piotra I Wielkiego.
Imię regentki
Właściwe imię Anny Leopoldowny to Elżbieta. Po przejściu na prawosławie przyjęła imię Anna na cześć swojej ciotki carycy Anny Iwanowny. Anna Leopoldowna nazywana była w Rosji także Anną Meklemburską. Jej dziadkiem ze strony ojca był książę Fryderyk I Mecklenburg-Grabow, a babcią landgrafini Christine Wilhelmine Hesse-Homburg. Dziadkiem Anny Leopoldowny ze strony matki był car Rosji Iwan V Romanow a babką Praskowia Sałtykowa.
Jeśli chodzi o małżonka regentki - Antoniego Ulricha Brunszwickiego, to był on synem księcia Ferdynanda Albrechta II Braunschweig-Wolfenbuettel i Antoniny Amalii Braunschweig-Blankenburg. Antonina Amalia (teściowa Anny Leopoldowny) była siostrą Zofii Szarlotty (zmarłej młodo żony carewicza Aleksego) i równocześnie siostrą austriackiej cesarzowej Elżbiety - żony Karola VI Habsburga. Tak więc mąż Anny Leopoldowny - Antoni Ulrich Brunszwicki był przez swoją matkę kuzynem cara Piotra II Romanowa i kuzynem cesarzowej Marii Teresy Austriackiej.