Anna Maria Borowska
| ||
Imię i nazwisko urodzenia | Anna Maria Popławska | |
Data i miejsce urodzenia | 20 lipca 1928 Łużki, Polska | |
Data i miejsce śmierci | 10 kwietnia 2010 Smoleńsk, Rosja | |
Przyczyna śmierci | Katastrofa polskiego Tu-154 w Smoleńsku | |
Miejsce spoczynku | cmentarz komunalny w Gorzowie Wielkopolskim | |
Zawód, zajęcie | działaczka społeczna | |
Stanowisko | wiceprzewodnicząca Rodziny Katyńskiej | |
Rodzice | Franciszek Popławski | |
Krewni i powinowaci | Bartosz Borowski (wnuk) | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() |
Anna Maria Borowska (ur. 20 lipca 1928 w Łużkach, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polska działaczka społeczna, wiceprzewodnicząca Rodziny Katyńskiej w Gorzowie Wielkopolskim[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Córka Wiktorii z domu Kośnikowska i podporucznika Franciszka Popławskiego[2], od 1924 oficera Korpusu Ochrony Pogranicza w Łużkach, zamordowanego w 1940 w Katyniu[1]. Miała rodzeństwo: Henryka, Annę, Jana i Reginę[3]. W kwietniu 1940 wywieziona jako dziecko wraz z rodziną (babką, matką i rodzeństwem) do Kazachstanu, gdzie mieszkali i pracowali w miejscowości Buras w obwodzie pawłodarskim[4], wróciła do Polski w maju 1946[1]. Po przyjeździe osiadła w Łobezie pod Szczecinem, gdzie zatrzymał się wiozący jej rodzinę pociąg z ZSRR; tam też pracowała w PGR i 1952 wyszła za mąż za Stanisława Borowskiego (1925-2002), z którym miała syna Franciszka[5]. Od 1962 zamieszkiwali na obrzeżach Gorzowa Wielkopolskiego, gdzie przy domu hodowali zwierzęta, ponadto Anna Borowska ukończyła kurs zawodowy i pracowała jako dozorca oraz palacz (później w podobnym charakterze zatrudniony był jej mąż), zaś na emeryturze oboje na zmianę pracowali jako dozorcy w biurze Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej[6].
Była wiceprzewodniczącą Rodziny Katyńskiej w Gorzowie Wielkopolskim, działała w Związku Sybiraków, Apostolstwie Maryjnym, dbała o estetykę gorzowskich pomników katyńskiego i Sybiraków, czynnie brała udział w uroczystościach państwowych, kwestach[7].
W 2007 została przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[8].
Zginęła 10 kwietnia 2010w katastrofie polskiego samolotu Tu-154 w Smoleńsku wraz ze swoim wnukiem Bartoszem Borowskim[9], w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. 16 kwietnia została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[10]. 20 kwietnia została pochowana wraz z Bartoszem Borowskim na Cmentarzu Komunalnym w Gorzowie Wielkopolskim[1].
1 kwietnia 2011 w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa przy ul. Chodkiewicza w Gorzowie Wielkopolskim w parafii pod tym wezwaniem odsłonięto tablicę pamiątkową upamiętniającą Annę Marię Borowską i Bartosza Borowskiego[11][12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Gorzów żegna dziś dwie ofiary katastrofy pod Smoleńskiem. gazeta.pl, 20 kwietnia 2010. [dostęp 29 kwietnia 2010]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 kwietnia 2010)].
- ↑ Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011 ↓, s. 284-286.
- ↑ Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011 ↓, s. 292.
- ↑ Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011 ↓, s. 290.
- ↑ Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011 ↓, s. 299, 301-302.
- ↑ Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011 ↓, s. 302.
- ↑ Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011 ↓, s. 302-303.
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 17, poz. 184
- ↑ Lista pasażerów i załogi samolotu TU-154. mswia.gov.pl, 10 kwietnia 2010. [dostęp 29 kwietnia 2010].
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587
- ↑ Gorzów Wlkp.: odsłonięto tablicę poświęconą pamięci gorzowian zmarłych w Smoleńsku. ekai.pl, 1 kwietnia 2011. [dostęp 16 kwietnia 2011].
- ↑ Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011 ↓, s. 381.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Barbara Stanisławczyk: Ostatni krzyk. Od Katynia do Smoleńska historie dramatów i miłości. Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2011. ISBN 978-83-7510-814-9.
- Członkowie Związku Sybiraków
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Ofiary katastrofy polskiego Tu-154 w Smoleńsku
- Ofiary wysiedleń dokonanych przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich w Polsce 1939–1946
- Pochowani na Cmentarzu Komunalnym w Gorzowie Wielkopolskim
- Polscy zesłańcy do Kazachstanu
- Polscy działacze społeczni
- Polscy zesłańcy w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich 1940–1941
- Polskie ofiary represji stalinowskich
- Rodziny katyńskie
- Urodzeni w 1928
- Zmarli w 2010