Anna Radziwiłł

Anna Radziwiłł
Data i miejsce urodzenia	20 kwietnia 1939 ; Sichów Duży
Data i miejsce śmierci	22 stycznia 2009 ; Warszawa
	Senator I kadencji
Okres	od 18 czerwca 1989; do 25 listopada 1991
Przynależność polityczna	Obywatelski Klub Parlamentarny
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tablica pamiątkowa na budynku przy ul. Antoniego Odyńca 3 w Warszawie, w którym mieszkała Anna Radziwiłł

Anna Maria Radziwiłł (ur. 20 kwietnia 1939 w Sichowie Dużym, zm. 22 stycznia 2009^[1] w Warszawie) – polska pedagog, historyk, senator I kadencji, wiceminister edukacji w randze podsekretarza stanu (1989–1992, 2004–2005^[2]).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka księcia Krzysztofa Mikołaja Radziwiłła i Zofii z Popielów^[3].

Absolwentka Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego (1961), na tej uczelni uzyskała następnie stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w 1966. Przez ponad 30 lat była nauczycielką w szkołach średnich. W latach 1970–1982 pełniła funkcję zastępcy dyrektora XLI Liceum Ogólnokształcącego im. Joachima Lelewela w Warszawie. Pod koniec lat 80. prowadziła zajęcia z historii w warszawskim XVIII Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Zamoyskiego, była też m.in. dyrektorką XXI Liceum Ogólnokształcącego im. Hugona Kołłątaja w Warszawie. Pracowała jako nauczycielka historii również w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana w Warszawie^[4].

W 1980 wstąpiła do „Solidarności”, była przewodniczącą grupy ekspertów związku w negocjacjach z Ministerstwem Oświaty i Wychowania dotyczących zmian w programie nauczania historii. W stanie wojennym współpracowała z Prymasowskim Komitetem Pomocy Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Brała udział w obradach Okrągłego Stołu jako reprezentantka strony solidarnościowo-opozycyjnej. W wyborach czerwcowych w 1989 została wybrana do Senatu z ramienia Komitetu Obywatelskiego^[5].

W latach 1989–1992 pełniła funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej w kolejnych rządach solidarnościowych. Później związana ze środowiskiem Unii Demokratycznej i Unii Wolności. W latach 1997–2001 za rządów koalicji AWS-UW była doradcą ministra edukacji narodowej, współpracowała z zespołem opracowującym reformę szkolnictwa w 1999. W tym samym roku pełniła funkcję przewodniczącej Rady Fundacji Batorego. W rządzie Marka Belki od 13 września 2004 do 1 września 2005 była podsekretarzem stanu w MENiS, a następnie do 14 listopada 2005 podsekretarzem stanu w MEN. W marcu 2008 została powołana do Rady Edukacji Narodowej, organu doradczego przy minister Katarzynie Hall.

Autorka i współautorka (m.in. z Wojciechem Roszkowskim) podręczników do nauki historii.

Zmarła 22 stycznia 2009. Została pochowana na cmentarzu w Wilanowie^[6].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 2014 na fasadzie budynku przy ul. Antoniego Odyńca 3, w którym mieszkała Anna Radziwiłł, odsłonięto tablicę pamiątkową^[7].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 2009)^[8]
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1998)^[9]
Złoty Krzyż Zasługi (1981)
Medal Komisji Edukacji Narodowej (1991)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Zmarła Anna Radziwiłł, była wiceminister edukacji. wp.pl, 23 stycznia 2009. [dostęp 2016-12-25].
↑ Sala imienia Anny Radziwiłł w gmachu MEN. men.gov.pl, 17 grudnia 2010. [dostęp 2016-12-25].
↑ Anna Maria Pia ks. Radziwiłł na Nieświeżu h. Trąby. sejm-wielki.pl. [dostęp 2021-05-03].
↑ Zofia Teresa Kozłowska. In Memoriam. Anna Radziwiłł (26 VII 1939–22 I 2009). „Kwartalnik Historyczny”. Rocznik CXVI, 3, s. 201, 2009. Warszawa: Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk. ISSN 0023-5903. [dostęp 2021-05-03].
↑ M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 150
↑ Kalendarz warszawski styczeń-marzec 2009. „Kronika Warszawy”. Nr 142, s. 81, 2009.
↑ W Warszawie odsłonięto tablicę upamiętniającą Annę Radziwiłł. dzieje.pl, 14 listopada 2014. [dostęp 2016-12-25].
↑ M.P. z 2009 r. nr 30, poz. 436
↑ M.P. z 1998 r. nr 43, poz. 612

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2016-12-25].

[1] Zmarła Anna Radziwiłł, była wiceminister edukacji. wp.pl, 23 stycznia 2009. [dostęp 2016-12-25].

[2] Sala imienia Anny Radziwiłł w gmachu MEN. men.gov.pl, 17 grudnia 2010. [dostęp 2016-12-25].

[3] Anna Maria Pia ks. Radziwiłł na Nieświeżu h. Trąby. sejm-wielki.pl. [dostęp 2021-05-03].

[4] Zofia Teresa Kozłowska. In Memoriam. Anna Radziwiłł (26 VII 1939–22 I 2009). „Kwartalnik Historyczny”. Rocznik CXVI, 3, s. 201, 2009. Warszawa: Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk. ISSN 0023-5903. [dostęp 2021-05-03].

[5] M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 150

[6] Kalendarz warszawski styczeń-marzec 2009. „Kronika Warszawy”. Nr 142, s. 81, 2009.

[7] W Warszawie odsłonięto tablicę upamiętniającą Annę Radziwiłł. dzieje.pl, 14 listopada 2014. [dostęp 2016-12-25].

[8] M.P. z 2009 r. nr 30, poz. 436

[9] M.P. z 1998 r. nr 43, poz. 612

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]