Anna Smoleńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Smoleńska
Hania
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1920
Warszawa, Polska

Data i miejsce śmierci

19 marca 1943
KL Auschwitz, Oświęcim, Polska pod okupacją, III Rzeszy

Zawód, zajęcie

student historii sztuki, harcerka

Narodowość

polska

Anna Smoleńska jako więzień KL Auschwitz 1942
Tablica pamiątkowa przy ul. Koszykowej 75 w Warszawie

Anna Smoleńska ps. Hania (ur. 28 lutego 1920 w Warszawie, zm. 19 marca 1943 w KL Auschwitz) – studentka historii sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, harcerka Szarych Szeregów, autorka znaku Polski Walczącej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była córką profesora chemii Politechniki Warszawskiej Kazimierza Smoleńskiego. Rodzina Smoleńskich mieszkała w tzw. Domu Profesorów, wchodzącym w skład zespołu budynków Politechniki przy ul. Koszykowej 75.

W 1938 ukończyła Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Warszawie, w roku akademickim 1938/39 rozpoczęła studia historii sztuki na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Podczas okupacji niemieckiej uczyła się w Miejskiej Szkole Ogrodniczo-Rolniczej przy ul. Opaczewskiej, gdzie pod przykrywką nauczania na poziomie średnim prowadzone były studia akademickie SGGW. Ukończyła konspiracyjny kurs łączności. Uczestniczka akcji Małego Sabotażu „Wawra”. Opiekowała się rodzinami aresztowanych i dostarczała im grypsy z Pawiaka. Należała do „Kuźnicy Harcerskiej”.

Od początku 1942 była łączniczką w Wydziale Propagandy Bieżącej Biura Informacji i Propagandy (BIP) Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej. W 1942 wygrała konkurs Biura Informacji i Propagandy na znak Polski Podziemnej projektem kotwicy – znaku Polski Walczącej.

Była łączniczką sekretarza redakcji „Biuletynu Informacyjnego” Marii Straszewskiej. Po nieudanej próbie aresztowania redaktora naczelnego „Biuletynu Informacyjnego” Aleksandra Kamińskiego i sekretarza redakcji, na skutek „wsypy” Gestapo 3 listopada 1942[1] aresztowało Annę Smoleńską wraz z rodzicami, siostrą i bratem z żoną. Po osadzeniu na Pawiaku mimo ciężkiego śledztwa nie wydała nikogo. Wywieziona z Pawiaka transportem 26 listopada 1942 do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie otrzymała numer obozowy 26008. Zmarła na tyfus, w Auschwitz zginęło również troje członków jej rodziny. Ojciec, po ciężkim śledztwie, został rozstrzelany przez Gestapo w ruinach getta 7 maja 1943.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

  • Tablica pamiątkowa na bocznej ścianie Domu Profesorów Politechniki Warszawskiej przy ul. Koszykowej 75, odsłonięta w 1998.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sylwetki profesorów Politechniki Warszawskiej, Kazimierz Smoleński (1876-1943), Pracownia Historyczna BGPW, Warszawa, 1983

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]