Anna Wątróbska-Wdowiarska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Wątróbska-Wdowiarska
Data i miejsce urodzenia

1960
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

medalierstwo, rzeźba

Strona internetowa

Anna Beata Wątróbska-Wdowiarska (ur. 1960 w Warszawie) – polska medalierka i rzeźbiarka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1981–1987 studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, uzyskując dyplom z rzeźby w pracowni Stanisława Słoniny (nagrodzony medalem im. prof. Mariana Wnuka) oraz aneks z medalierstwa w pracowni Zofii Demkowskiej. W 1986 rozpoczęła karierę zawodową jako medalierka i rzeźbiarka. Autorka m.in. medalu Medal Virtus et Fraternitas czy serii monet kolekcjonerskich, w tym upamiętniających katastrofę smoleńską[1].

Posiada w dorobku artystycznym ponad 200 realizacji medali bitych. Współpracuje m.in. z Mennicą Polską i Narodowym Bankiem Polskim. Członkini Międzynarodowej Federacji Medalierstwa oraz Związku Polskich Artystów Plastyków, wiceprezeska Polskiego Stowarzyszenia Sztuki Medalierskiej.

Córka medalierki, projektantki polskich monet Stanisławy Wątróbskiej-Frindt[1].

Wyróżnienia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Źródło[2].

  • II miejsce w zamkniętym konkursie ogłoszonym przez Wydział Rzeźby ASP i Naczelnika Miasta Łowicza, z okazji 850-lecie Łowicza (medal bity), 1986,
  • nagroda za poziom artystyczny przyznana przez Węgierski Instytut Numizmatyczny, FIDEM 1994 (medal lany),
  • III miejsce w konkursie na medal kongresowy FIDEM 1996 (medal bity),
  • I miejsce w konkursie ogłoszonym przez Towarzystwo Marii Skłodowskiej-Curie w Hołdzie i Warszawską ASP, z okazji 100 rocznicy odkrycia radu (medal bity), 1996,
  • II miejsce w konkursie ogłoszonym przez Urząd Miasta Warszawy na medal poświęcony 400-lecie stołeczności Warszawy (medal bity), 1996,
  • I miejsce w konkursie ogłoszonym przez Kancelarię Sejmu RP, na medal sejmowy (medal lany), 1996,
  • II miejsce w I Międzynarodowym Konkursie w Tel Awiwie (medal lany), 2002,
  • wyróżnienie w II Międzynarodowym Konkursie w Tel Awiwie (medal lany), 2002,
  • nagroda specjalna przyznana przez Bassis School of Sculpture w II Międzynarodowym Konkursie w Tel Awiwie (medal lany), 2002,
  • I miejsce w Międzynarodowym Konkursie Monetarnym organizowanym przez Mennicę Japońską w 2003 r.,
  • III nagroda w konkursie VII Jesienny Salon Sztuki w Ostrowcu Świętokrzyskim, 2004, (Dante Europeo),
  • III miejsce w Międzynarodowym Konkursie Monetarnym organizowanym przez Mennicę Japońską w 2004 r.,
  • wyróżnienie w konkursie VIII Jesienny Salon Sztuki w Ostrowcu Świętokrzyskim, 2006, (dyptyk „Kropla”),
  • I miejsce w Międzynarodowym Konkursie Medalierskim „Beauty of Animals”, Pekin, 2015.

Wystawy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Źródło[2].

Wystawy zbiorowe[edytuj | edytuj kod]

Źródło[2].

  • 1987 – III Ogólnopolska Wystawa Medalierstwa w Toruniu,
  • 1989 – pracownia Zofii Demkowskiej w Warszawie,
  • 1989 – II Triennale Rzeźby Portretowej w Sopocie,
  • 1990 – FIDEM, Helsinki,
  • 1994 – FIDEM, Budapeszt,
  • 1996 – FIDEM, Neuchate,
  • 1996 – udział w Międzynarodowym Sympozjum Medali w Kremnicy,
  • 1998 – FIDEM, Haga,
  • 1999 – Tunel Czasu Warszawska Rzeźba Końca Wieku, ZPAP Okręg Warszawski,
  • 2000 – I Międzynarodowe Biennale Współczesnego Medalu, Portugalia, Seixal,
  • 2000 – FIDEM, Weimar,
  • 2000 – Syndrom Milenijnego Przełomu, ZPAP Okręg Warszawski,
  • 2001 – II Międzynarodowe Biennale Współczesnego Medalu, Portugalia, Seixal,
  • 2001 – Sacrum–Dzisiaj, Kielce,
  • 2001 – Medalierstwo Polskie Lat Dziewięćdziesiątych, Muzeum Sztuki Medalierskiej, Wrocław,
  • 2002 – FIDEM, Paryż,
  • 2002 – polsko-amerykańska wystawa medalierstwa 2001–2002, Colorado Springs, Pensylwania, Wrocław, zorganizowana przez ANSA i Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu,
  • 2002 – Wystawa Polskiego Medalierstwa 2002 Belgia, zorganizowana przez Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu,
  • 2002 – I Międzynarodowa Wystawa Sztuki Medalierskiej „Masaccio 600”, Izrael,
  • 2002 – II Międzynarodowa Wystawa Sztuki Medalierskiej „Anime Spiritus Violin”, Izrael,
  • 2002 – medal polski, FIDEM 2002, Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu,
  • 2004 – 30 Lat Muzeum Azji i Pacyfiku, Nusantara, 2003–2004,
  • 2004 – FIDEM, Seixal,
  • 2004 – VII Jesienny Salon Sztuki Ostrowiec Świętokrzyski,
  • 2004 – III Międzynarodowe Biennale Współczesnego Medalu, Seixal, Portugalia,
  • 2005 – IV Międzynarodowe Biennale Współczesnego Medalu, Seixal,
  • 2006 – VIII Jesienny Salon Sztuki Ostrowiec Świętokrzyski 2006, Budapeszt,
  • 2007 – FIDEM, Colorado Springs, Portugalia,
  • 2008 – „Z nad Dunaju, Wełtawy i Wisły” wystawa medalierska, 2007–2008 Wrocław, Budapeszt, Kremnica, Uherskie Hradiste,
  • 2008 – V Międzynarodowe Biennale Współczesnego Medalu, Seixal, Portugalia,
  • 2010 – FIDEM, Stany Zjednoczone,
  • 2010 – I Wystawa Rzeźby, Novotel Garden Gallery, Warszawa,
  • 2010 – wystawa rzeźby Okręgu Warszawskiego „Obsesja czy Fascynacja”,
  • 2010 – FIDEM, Tampere, Finlandia,
  • 2010 – Medalierstwo Polskie i Litewskie – Historia i Dzień Dzisiejszy – Muzeum Sztuki Żmudzkiej, Plunge, Litwa. wystawa rzeźby – Novotel Garden Gallery, Warszawa,
  • 2012 – FIDEM, Wielka Brytania,
  • 2012 – Znad Dunaju Wełtawy i Wisły – medalierzy i ich dzieła, X edycja wystawy,
  • 2012 – wystawa medalierska FIDEM, Scotland, Wielka Brytania,
  • 2013 – Chiny,
  • 2013 – wystawa rzeźby „Ludzki wymiar”,
  • 2014 – Katar,
  • 2014 – francusko-polska wystawa malarstwa i rzeźby „Visual Dance”, Warszawa,
  • 2014 – wystawa rzeźby OW ZPAP „Genesis”,
  • 2014 – wystawa medalierska FIDEM, Sofia, Bułgaria,
  • 2015 – wystawa i aukcja dzieł sztuki dla Syrii, Muzeum Azji i Pacyfiku, Warszawa,
  • 2016 – wystawa medalierska FIDEM, Belgia,
  • 2018 – wystawa w OW ZPAP „Przestrzeń i jej iluzja”.

Wybrane medale i monety[edytuj | edytuj kod]

Źródło[3].

  • Ślady, 1984,
  • Autoportret z Liściem, 1992, (180 mm),
  • Autoportret Odczuwany, 1996, (130 mm),
  • Jak Ikar, 1996, (170x80 mm).
  • Eugene Ionesco, 1998, (190x175 mm),
  • Cyprian Norwid, 2000, (120 mm),
  • Jajo – Mikrokosmos, 2001,
  • Duch Skrzypiec, 2002, (110x110 mm),
  • Dante, 2003, (240x210 mm),
  • Galop,
  • Moniuszko, 2019,
  • W poszukiwaniu wieczności 3, 2019, (looking for eternity),
  • seria monet „Zagrożone gatunki”.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b O Mnie [online], Anna Wątróbska-Wdowiarska [dostęp 2020-06-15].
  2. a b c Nagrody [online], Anna Wątróbska-Wdowiarska [dostęp 2020-06-19].
  3. Prace [online], Anna Wątróbska-Wdowiarska [dostęp 2020-06-19] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]