Przejdź do zawartości

Annabelle (lalka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lalka Raggedy Ann

Annabelle – nawiedzona lalka Raggedy Ann(inne języki), przechowywana w okultystycznym muzeum badaczy zjawisk paranormalnych, Eda i Lorraine Warrenów. Przeniesiono ją tam po domniemanych nawiedzeniach w 1970 roku. Postać rzekomo oparta na tej lalce jest jednym z antagonistów pojawiających się w uniwersum Obecności.

W maju 2025 roku lalka wyruszyła w tournée po kilku stanach USA w ramach „Devil's on The Run Tour”, którego pierwszym przystankiem był Nowy Orlean w Luizjanie[1].

Według małżeństwa Warrenów studentka pielęgniarstwa otrzymała lalkę w 1970 roku. Twierdzili, że lalka zachowywała się dziwnie, a medium przekazało studentce, iż w zabawce mieszka duch zmarłej dziewczynki o imieniu „Annabelle”. Studentka wraz ze współlokatorką próbowały zaakceptować i otoczyć opieką lalkę opętaną przez ducha, lecz ta podobno przejawiała złośliwe i przerażające zachowania. Właśnie wtedy, jak mówią Warrenowie, skontaktowano się z nimi po raz pierwszy; po uznaniu lalki za demonicznie opętaną, przenieśli ją do swojego muzeum[2]. Lalka pozostawała w szklanej gablocie w Okultystycznym Muzeum Warrenów w Monroe w stanie Connecticut[3][4][5][6] aż do zamknięcia placówki z powodu naruszeń przepisów dotyczących zagospodarowania przestrzennego[7].

Joseph Laycock, adiunkt religioznawstwa na Texas State University(inne języki), twierdzi, że większość sceptyków odrzuca muzeum Warrenów jako „pełne zwykłych halloweenowych rupieci: lalek i zabawek, książek, które można kupić w każdej księgarni”. Laycock określa legendę o Annabelle jako „ciekawe studium relacji między popkulturą a folklorem paranormalnym” i spekuluje, że motyw demonicznej lalki, spopularyzowany przez filmy takie jak Laleczka Chucky, Ukochana laleczka(inne języki) i Obecność, prawdopodobnie wywodzi się z wczesnych legend o lalce Robert oraz z odcinka Strefy mroku zatytułowanego „Living Doll”, wyemitowanego pięć lat przed historią Warrenów, w którym matka nosi imię Annabelle. Laycock sugeruje, że „idea demonicznie opętanych lalek pozwala współczesnym demonologom doszukiwać się nadprzyrodzonego zła w najbardziej banalnych, domowych przestrzeniach”[2].

Komentując rozgłos medialny wokół okultystycznego muzeum Warrenów, zbiegający się z premierą filmu „Obecność”, popularyzatorka nauki Sharon A. Hill stwierdziła, że wiele mitów i legend otaczających małżeństwo Warrenów „wydaje się być ich własnym dziełem”, a wielu osobom może być trudno „oddzielić Warrenów od ich hollywoodzkiego wizerunku”. Hill skrytykowała sensacyjne relacje prasowe dotyczące muzeum oraz lalki Annabelle. Powiedziała: „Podobnie jak prawdziwy Ed Warren, prawdziwa Annabelle jest w gruncie rzeczy znacznie mniej imponująca”. Odnosząc się do nadprzyrodzonych twierdzeń Eda Warrena na temat Annabelle, Hill dodała: „Nie mamy nic poza słowem Eda, zarówno jeśli chodzi o tę historię, jak i o pochodzenie eksponatów w muzeum”[8].

Lalka została również opisana w biografii małżeństwa Warrenów autorstwa Geralda Brittle’a z 1980 roku, zatytułowanej „The Demonologist”[9].

Kultura masowa

[edytuj | edytuj kod]

Historia lalki opowiedziana przez Warrenów posłużyła jako inspiracja dla filmowego wizerunku Annabelle wchodzącej w skład uniwersum Obecności, obejmującego filmy: Annabelle, Annabelle: Narodziny zła oraz Annabelle wraca do domu. Producenci nie użyli wizerunku Raggedy Ann, częściowo z powodu potencjalnych problemów z prawami do znaku towarowego, a częściowo, aby nadać lalce bardziej niepokojący wygląd odpowiedni dla horroru; jej wygląd opisano jako „przerażającą porcelanową lalkę, która jest zdeformowana i natychmiast budzi grozę”[10].

Postać po raz pierwszy pojawia się w filmie Jamesa Wana Obecność[11], a następnie zalicza krótkie występy w jego kontynuacji Obecność 2[12] oraz w filmach Michaela Chavesa(inne języki) Topielisko. Klątwa La Llorony i Obecność 3: Na rozkaz diabła. Pojawia się także w filmach z rozszerzonego uniwersum DC: Aquaman i Shazam!, wyreżyserowanych odpowiednio przez Wana oraz Davida F. Sandberga(inne języki), twórcę Annabelle: Narodziny zła[13]. Lalka pojawia się również w filmie Shazam! Gniew bogów, także wyreżyserowanym przez Sandberga.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Shyna Mae Deang, Why Is Annabelle Touring the US? Quick Facts About the Doll and 'Devils on the Run' [online], ibtimes.co.uk, 20 maja 2025 [dostęp 2025-05-24] (ang.).
  2. a b Joseph Laycock, The Paranormal to Pop Culture Pipeline [online], religiondispatches.org, 8 lipca 2014 [dostęp 2025-05-24] (ang.).
  3. Annabelle [online], warrens.net [dostęp 2025-05-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-22] (ang.).
  4. Bryan Alexander, 'Annabelle' joins ranks of freaky dolls in horror films [online], usatoday.com, 1 października 2014 [dostęp 2025-05-24] (ang.).
  5. Lynsey Eidell, The Real-Life Story Behind Annabelle Is Even More Bone-Chilling Than the Movie [online], glamour.com, 7 października 2014 [dostęp 2025-05-24] (ang.).
  6. Joal Ryan, How the Real Doll Behind 'Annabelle' Became Even Freakier for the Movies [online], yahoo.com, 3 października 2014 [dostęp 2025-05-24] (ang.).
  7. Bill Bittar, No trespassing signs, fines used to ward off curious souls in search of Warren’s Occult Museum [online], themonroesun.com, 31 października 2019 [dostęp 2025-05-24] (ang.).
  8. The Warrens: Sorting the truth from the Hollywood myth [online], doubtfulnews.com, 14 lipca 2014 [dostęp 2025-05-24] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-25] (ang.).
  9. Gerald Brittle, The Demonologist: The Extraordinary Career of Ed and Lorraine Warren, iUniverse, 2002, s. 39-53, ISBN 978-0-595-24618-2.
  10. Corey Chichizola, Annabelle Comes Home Has A Sly Reference To The Real Doll [online], cinemablend.com, 27 lipca 2019 [dostęp 2025-05-24] (ang.).
  11. Annabelle [online], imdb.com [dostęp 2025-05-24] (ang.).
  12. Christopher Fiduccia, The Evil Annabelle Doll Makes a Cameo in James Wan's Aquaman Movie [online], screenrant.com, 6 grudnia 2018 [dostęp 2025-05-24] (ang.).
  13. John Squires, Did You Spot the Cameo Appearance from the Annabelle Doll in ‘Shazam’? [online], bloody-disgusting.com, 8 kwietnia 2019 [dostęp 2025-05-24] (ang.).