Anne-Joseph Théroigne de Méricourt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miniatura wykonana w kości słoniowej, przedstawiająca Anne-Joseph Théroigne de Méricourt

Anne-Joseph Théroigne de Méricourt (ur. 13 sierpnia 1762, zm. 9 czerwca 1817) – Francuzka, która była znaczącą postacią rewolucji francuskiej. Urodziła się w Marcourt, małym miasteczku w Luksemburgu[1].

Anne-Joseph Théroigne de Méricourt była córką zamożnego farmera Petera Théroigne. Wychowana w klasztorze w Robermont, gdzie otrzymała solidne wykształcenie. Jako kurtyzana i piosenkarka odwiedziła Londyn (1782), Paryż (1785) i Genewę (1788).

W 1789 roku powróciła do Paryża. W momencie wybuchu rewolucji francuskiej była otoczona ludźmi popularnymi takimi, jak Jérôme’a Pétion de Villeneuve i Camille’a Desmoulins, jednak nie odgrywała jeszcze wtedy roli jaka jej później przypadła. Nie wzięła udziału w zdobywaniu Bastylii, ani w dniach 5 i 6 października, kiedy kobiety paryskie wyciągnęły króla i królową z Wersalu. W 1790 roku zorganizowała salon polityczny. W tym samym roku opuściła Paryż[2].

W Wiedniu została oskarżona o udział w spisku przeciwko królowej Francji. Po rozmowie z cesarzem Leopoldem II została uwolniona i w styczniu 1792 roku wróciła do Paryża, gdzie została ukoronowana liśćmi laurowymi z powodu swej niewoli, i odświeżyła swoje wpływy. Jej głos był bardzo często słyszany w salonach Paryża, nawet w Zgromadzeniu Narodowym. Znana od tego czasu jako la bella Ligoise, zaczęła pokazywać się publicznie w stroju do jazdy konnej, z piórem w kapeluszu, pistoletem za pasem i mieczem u boku, ekscytowała także opinię publiczną przemówieniami.

Dowodziła osobiście trzecim korpusem zwanym armią przedmieść 20 czerwca 1792 roku. Była po części odpowiedzialna za zamieszki 10 sierpnia. Nie brała udziału we wrześniowych masakrach i od 1793 stawała się mniej popularna. Pod koniec maja jakobińskie kobiety pojmały ją, rozebrały do naga i zaciągnęły do publicznego parku Tuileries. Rok później podupadła na zdrowiu psychicznym i przeniosła się do prywatnego domu, a stamtąd w 1800 do La Salpetriere, gdzie ostatecznie zmarła 9 czerwca 1817 roku nie odzyskawszy władz umysłowych.

w Literaturze[edytuj | edytuj kod]

Théroigne jest jedną z bohaterek powieści Jakobini Teodora Jeske-Choińskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Pellet 1849 ↓.
  2. ↑ Magnette ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anne-Joseph_Théroigne_de_Méricourt&oldid=68915112”