António Martins da Cruz

António Martins da Cruz
Data i miejsce urodzenia	28 grudnia 1946 ; Lizbona
	Minister spraw zagranicznych Portugalii
Okres	od 6 kwietnia 2002; do 9 października 2003
Przynależność polityczna	Partia Socjaldemokratyczna
Poprzednik	Jaime Gama
Następca	Teresa Patrício Gouveia
	Przewodniczący OBWE
Okres	od 7 kwietnia 2002; do 31 grudnia 2002
Poprzednik	Jaime Gama
Następca	Jaap de Hoop Scheffer
	Odznaczenia

António Manuel de Mendonça Martins da Cruz (ur. 28 grudnia 1946 w Lizbonie^[1]) – portugalski dyplomata, prawnik i polityk, w latach 2002–2003 minister spraw zagranicznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent prawa na Uniwersytecie Lizbońskim. Kształcił się także na Uniwersytecie Genewskim. W pierwszej połowie lat 70. dołączył do portugalskiej służby dyplomatycznej. Pracował w departamencie międzynarodowych organizacji gospodarczych, następnie w Mozambiku i Egipcie. W 1979 przeszedł do stałego przedstawicielstwa Portugalii przy ONZ w Genewie. W 1984 objął stanowisko dyrektora departamentu integracji europejskiej w resorcie spraw zagranicznych. W 1985 premier Aníbal Cavaco Silva powołał go na swojego doradcę, funkcję tę pełnił przez dziesięć lat. Następnie był ambasadorem przy NATO i Unii Zachodnioeuropejskiej, a od 1999 w Hiszpanii^[1]. W międzyczasie w 1987 został wykładowcą na Universidade Lusíada de Lisboa^[2].

W kwietniu 2002 z rekomendacji Partii Socjaldemokratycznej został inistrem spraw zagranicznych w gabinecie José Manuela Durão Barroso^[1]. Pełnił tę funkcję do października 2003. Od 7 kwietnia do 31 grudnia 2002 zajmował również stanowisko OBWE^[3]. Po odejściu z rządu zajął się działalnością konsultingową, powoływany w skład organów kierowniczych różnych przedsiębiorstw i instytucji gospodarczych, został m.in. prezesem izb handlowo-przemysłowych portugalsko-panamskiej i portugalsko-dominikańskiej^[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Komandor Orderu Infanta Henryka (1987, Portugalia)
Krzyż Wielki Orderu Zasługi (1994, Portugalia)^[4]
Komandor Orderu Gwiazdy Polarnej (1987, Szwecja)
Wielki Oficer Orderu Oswobodziciela (1987, Wenezuela)
Komandor Orderu Narodowego Zasługi (1990, Ekwador)
Komandor Orderu Narodowego Zasługi (1990, Francja)
Komandor Orderu Honoru (1990, Grecja)
Komandor Orderu Pro Merito Melitensi (1991, Zakon Maltański)
Krzyż Wielki Orderu Zasługi Wielkiego Księstwa Luksemburga (1991, Luksemburg)
Wielki Oficer Orderu Oranje-Nassau (1992, Holandia)
Wielki Oficer Orderu Bernardo O’Higginsa (1993, Chile)
Order Stara Płanina I klasy (2002, Bułgaria)
Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (2000, Hiszpania)
Krzyż Wielki Orderu Zasługi Cywilnej (2000, Hiszpania)
Krzyż Wielki Orderu Zasługi (2002, Węgry)
Krzyż Wielki Orderu Wyzwoliciela San Martina (2003, Argentyna)
Krzyż Wielki Orderu Krzyża Południa (2003, Brazylia)^[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c António Martins da Cruz. infopedia.pt. [dostęp 2018-01-20]. (port.).
↑ ^a ^b Ambassador António Martins da Cruz. cratimor.com. [dostęp 2018-01-20]. (ang.).
↑ Former OSCE Chairpersons-in-Office. osce.org. [dostęp 2022-12-21]. (ang.).
↑ Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2018-01-20]. (port.).
↑ Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Estrangeiras. presidencia.pt. [dostęp 2018-01-20]. (port.).

[inf-1] António Martins da Cruz. infopedia.pt. [dostęp 2018-01-20]. (port.).

[cra-2] Ambassador António Martins da Cruz. cratimor.com. [dostęp 2018-01-20]. (ang.).

[3] Former OSCE Chairpersons-in-Office. osce.org. [dostęp 2022-12-21]. (ang.).

[op-4] Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2018-01-20]. (port.).

[oz-5] Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Estrangeiras. presidencia.pt. [dostęp 2018-01-20]. (port.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]