Antinous (gwiazdozbiór)
| |
| Nazwa łacińska |
Antinous |
|---|---|
| Dopełniacz łaciński |
Antinoi[1] |
| Skrót nazwy łacińskiej |
Atn[1] |
| Charakterystyka | |
| Najjaśniejsza gwiazda |
Theta Aquilae (3,2m) |
| Gwiazdozbiory sąsiadujące |
|
| |
Antinous – historyczny gwiazdozbiór stanowiący południową część obecnej konstelacji Orła. Upamiętniał postać Antinousa, kochanka rzymskiego cesarza Hadriana. Po śmierci młodzieńca cesarz wprowadził jego kult i w 132 r. n.e. umieścił jego postać wśród gwiazd; Almagest Ptolemeusza wspomina asteryzm Antinousa jako część gwiazdozbioru Orła[2][3]. Według Ptolemeusza należały do niego gwiazdy współcześnie oznaczane Eta, Theta, Delta, Jota, Kappa i Lambda Aquilae[2]. Johann Bayer nazwał ten gwiazdozbiór Ganimedesem (od mitologicznej postaci młodzieńca porwanego przez Orła-Zeusa)[1][3]. Antinous został wyróżniony jako osobna konstelacja przez Tychona Brahe w 1602 roku, ale opinie astronomów co do jego odrębności od Orła były podzielone[2][1]. W XIX wieku został ponownie włączony w skład Orła[2][3][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d John C. Barentine: The Lost Constellations: A History of Obsolete, Extinct, or Forgotten Star Lore. Springer, 2015, s. 47. ISBN 978-0-7188-2695-6.
- ↑ a b c d Antinous. W: Ian Ridpath: Star Tales. James Clarke & Co., 1988. ISBN 978-0-7188-2695-6.
- ↑ a b c Antinoüs. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 41–42. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
- ↑ Shane Horvatin: Antinous. the Youth. Michigan State University. [dostęp 2017-08-24]. (ang.).
| Gwiazdozbiory historyczne |
|
|---|---|
| Historyczne nazwy uznanych gwiazdozbiorów | |
| Zobacz też |
|
