Antiochos z Askalonu

Antiochos z Askalonu (ur. między początkiem lat trzydziestych a końcem lat dwudziestych II w.p.n.e., zm. po 69 roku p.n.e.) – starożytny filozof platońskiej Akademii (piąta Akademia) doby eklektyzmu. Do naszych czasów nie zachowało się żadne z pism Antiochosa.

Był uczniem Filona z Laryssy. Po rozpoczęciu wojen Rzymu z Mitrydatesem opuścił wraz z nim Ateny. Powrócił tam ok. 84 r. p.n.e. i został scholarchą Akademii. Jego wykładów słuchał m.in. Cyceron.

Antiochos z Askalonu nauczał, że prawda istnieje i jest poznawalna. Był przekonany że nauki Platona i Arystotelesa, a także nauki stoików mówią to samo. Kierunki te wyrażały te same treści za pomocą różnych słów.

W fizyce, logice i etyce popierał stoików. Nauczał życia zgodnego z rozumną naturą. Zarówno cnota, jak i dobra materialne są konieczne do szczęścia.

Bibliografia

• Giovanni Reale: Historia filozofii starożytnej. T. 3. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2004, s. 533-538. ISBN 83-7363-194-1.

Linki zewnętrzne

• JamesJ. Allen JamesJ., Antiochus of Ascalon, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy [online], CSLI, Stanford University, 9 kwietnia 2018, ISSN 1095-5054 [dostęp 2018-08-07]  (ang.).