Anton van Rooy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anton van Rooy
Ilustracja
Anton van Rooy w roli Wędrowca w Zygfrydzie Richarda Wagnera, 1906
Imię i nazwisko

Antonius Maria Josephus van Rooy

Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1870
Rotterdam

Pochodzenie

holenderskie

Data i miejsce śmierci

28 listopada 1932
Monachium

Typ głosu

bas-baryton

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

Anton van Rooy, właśc. Antonius Maria Josephus van Rooy[1][2] (ur. 1 stycznia 1870 w Rotterdamie, zm. 28 listopada 1932 w Monachium[1][2]) – holenderski śpiewak operowy, bas-baryton.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1892–1896 kształcił się pod kierunkiem Juliusa Stockhausena we Frankfurcie nad Menem[1][2]. Początkowo występował w repertuarze pieśniowym i oratoryjnym[1]. W 1897 roku na zaproszenie Cosimy Wagner wystąpił na festiwalu w Bayreuth w roli Wotana w cyklu Pierścień Nibelunga[1][2], którą powtarzał następnie w kolejnych sezonach do 1902 roku[2]. Zdobył sobie sławę jako znakomity odtwórca ról wagnerowskich, kreował role Hansa Sachsa w Śpiewakach norymberskich, Amfortasa w Parsifalu i tytułową partię w Holendrze tułaczu[1][2]. W latach 1898–1913 występował w Covent Garden Theatre w Londynie[1][2]. Od 1898 do 1908 roku występował także w nowojorskiej Metropolitan Opera[1][2]. W 1908 roku został członkiem zespołu opery we Frankfurcie nad Menem[2]. Po przejściu na emeryturę w 1913 roku osiadł w Monachium[1].

Oprócz ról wagnerowskich śpiewał także partie Escamilla w Carmen Bizeta, Walentego w Fauście Gounoda, Don Fernanda w Fideliu Ludwiga van Beethovena i Jana Chrzciciela w Salome Richarda Straussa[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 450. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3748. ISBN 0-02-865571-0.