Antoni Śmieszek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Antoni Józef Śmieszek (ur. 22 maja 1881 w Oświęcimiu, zm. 12 stycznia 1943 w Getyndze) – polski językoznawca i egiptolog.

Podczas I wojny światowej służył w armii austro-węgierskiej na froncie wschodnim. Jako jeniec rosyjski osadzony został w Tomsku, gdzie objął na tamtejszym uniwersytecie docenturę w katedrze językoznawstwa porównawczego.

W niepodległej Polsce początkowo był związany z katedrą językoznawstwa porównawczego Uniwersytetu Poznańskiego, a następnie objął w 1934 r. katedrę egiptologii na Uniwersytecie Warszawskim.

Na krótko przed wybuchem II wojny światowej wyjechał w celach naukowych do III Rzeszy. Oskarżany w Polsce o współpracę z władzami hitlerowskimi[potrzebny przypis], popadł w depresję i ostatecznie popełnił samobójstwo.

Najważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

  • Literatura starożytnego Egiptu (1929)
  • Historia faraońskiego Egiptu (1931)
  • O pochodzeniu alfabetu sinajskiego z egipskich hieroglifów (1933)
  • Studia nad strukturą form nominatywnych języka koptyjskiego oraz próby rekonstrukcji ich odpowiedników egipskich (1934)
  • Uwagi o sufiksie nominalnym w języku egipskim (1936)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]