Przejdź do zawartości

Antoni (Michalew)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni
Żiwko Michalew
Metropolita zachodnio- i środkowoeuropejski
Ilustracja
Kraj działania

Niemcy

Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1978
Stara Zagora

Metropolita zachodnio- i środkowoeuropejski
Okres sprawowania

od 2013

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Bułgarski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Metropolia zachodniej i środkowej Europy

Śluby zakonne

2002

Diakonat

2002

Prezbiterat

17 stycznia 2003

Chirotonia biskupia

23 marca 2008

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

23 marca 2008

Miejscowość

Płowdiw

Miejsce

Sobór św. Mariny

Konsekrator

Joannicjusz (Nedełczew)

Współkonsekratorzy

Kalinik (Aleksandrow), Domecjan (Topuzlijew), Cyryl (Kowaczew), Grzegorz (Stefanow), Neofit (Dimitrow), Ignacy (Dimow), Galakcjon (Tabakow), Gabriel (Dinew), Mikołaj (Sewastijanow)

Antoni, imię świeckie Żiwko Michalew (ur. 17 stycznia 1978 w Starej Zagorze) – bułgarski biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego rodzina pochodzi z części Macedonii należącej obecnie do Grecji (z okolic Komotini)[1]. Ukończył seminarium duchowne świętych Cyryla i Metodego w Płowdiwie, a następnie studia teologiczne na Uniwersytecie Sofijskim. Jeszcze podczas nauki[2], wiosną 2002 wstąpił jako posłusznik do monasteru Świętych Cyryla i Metodego w Klisurze, gdzie jego duchowym opiekunem był archimandryta Sioniusz (Radew)[1]. W tym samym roku metropolita widyński Domecjan wyświęcił go na diakona. 17 stycznia 2003 przyjął święcenia kapłańskie[2].

Po ukończeniu studiów został wykładowcą seminarium duchownego w Płowdiwie. W 2006 otrzymał godność archimandryty. Od maja 2007 do marca 2008 był protosynglem metropolii płowdiwskiej. 23 marca 2008 w soborze św. Mariny w Płowdiwie został wyświęcony na biskupa konstantyńskiego, wikariusza metropolii płowdiwskiej[2]. W czerwcu 2010, zachowując dotychczasowy tytuł, został biskupem pomocniczym metropolii zachodnio- i środkowoeuropejskiej[2].

W czerwcu 2013, gdy ordynariusz tejże metropolii metropolita Symeon odszedł w stan spoczynku, Antoni został jednogłośnie wybrany przez Święty Synod Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego na jego następcę[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]