Antoni (Zawgorodny)
| ||
| ||
| arcybiskup stawropolski i bakijski | ||
| ||
| Kraj działania |  ZSRR
| |
| Data i miejsce urodzenia | 12 września 1938 Kisłowodsk | |
| Data śmierci | 4 grudnia 1989 | |
| arcybiskup stawropolski i bakijski | ||
| Okres sprawowania | 1987-1989 | |
| Wyznanie | prawosławie | |
| Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny | |
| Inkardynacja | eparchia stawropolska i bakijska | |
| Śluby zakonne | 10 sierpnia 1961 | |
| Diakonat | 13 sierpnia 1961 | |
| Prezbiterat | 11 czerwca 1964 | |
| Chirotonia biskupia | 3 sierpnia 1975 | |
| |||||||
| Data konsekracji | 3 sierpnia 1975 | ||||||
| Konsekrator | Nikodem (Rotow) | ||||||
| Współkonsekratorzy | Juwenaliusz (Pojarkow), Antoni (Mielnikow), Gedeon (Dokukin), Chryzostom (Martiszkin), Ireneusz (Seredni) | ||||||
| |||||||
Antoni, imię świeckie: Aleksandr Michajłowicz Zawgorodny (ur. 12 września 1938 w Kisłowodsku - zm. 4 grudnia 1989) – rosyjski biskup prawosławny.
Ukończył seminarium duchowne w Stawropolu w 1960, następnie zaś rozpoczął studia w Leningradzkiej Akademii Duchownej. 10 sierpnia 1961 złożył wieczyste śluby mnisze, zaś trzy dni później został wyświęcony na hierodiakona. W 1964 uzyskał w Akademii tytuł kandydata nauk teologicznych. 11 czerwca 1964 został wyświęcony na hieromnicha i skierowany do pracy duszpasterskiej w cerkwi Tichwińskiej Ikony Matki Bożej w Tichwinie. W sierpniu tego samego roku przeniesiony do parafii św. Mikołaja i Objawienia Pańskiego w Leningradzie. W 1967 został archimandrytą i naczelnikiem rosyjskiej misji prawosławnej w Jerozolimie. Funkcję tę pełnił przez trzy lata. Następnie wrócił do Leningradu i przez pięć lat pracował w różnych parafiach.
3 sierpnia 1975 miała miejsce jego chirotonia na biskupa stawropolskiego i niewinomyskiego, w której jako konsekratorzy wzięli udział metropolici leningradzki i nowogrodzki Nikodem, tulski i bielowski Juwenaliusz, arcybiskup miński i białoruski Antoni oraz biskupi nowosybirski i barnaułski Gedeon, kurski Chryzostom, ufimski i stierlitamacki Ireneusz.
Uczestniczył w ruchu ekumenicznym oraz ruchu na rzecz pokoju na świecie. Wielokrotnie reprezentował Rosyjski Kościół Prawosławny w czasie wizyt w innych autokefalicznych Kościołach.
W 1987 otrzymał godność arcybiskupią. Dwa lata później zmarł i został pochowany w sąsiedztwie soboru św. Andrzeja w Stawropolu[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
| Poprzednik Hermogen (Oriechow) |
Naczelnik rosyjskiej misji prawosławnej w Jerozolimie 1967 - 1970 |
Następca Hieronim (Zinowjew) |
| Poprzednik Jonasz (Zyrianow) |
Biskup stawropolski 1975 - 1989 |
Następca Gedeon (Dokukin) |
