Antoni Borowski (polityk)
| ||
Data i miejsce urodzenia | 22 grudnia 1936 Komratowo | |
Senator I kadencji | ||
Okres | od 18 czerwca 1989 do 25 listopada 1991 | |
Przynależność polityczna | Obywatelski Klub Parlamentarny | |
Odznaczenia | ||
![]() |
Antoni Henryk Borowski (ur. 22 grudnia 1936 w Komratowie) – polski technolog, działacz opozycji w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, senator I kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1955 ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne dla pracujących w Bydgoszczy. Działał w tym okresie w Związku Młodzieży Polskiej. Pracował do 1961 w Fabryce Urządzeń Kuziennych w Elblągu, następnie do 1983 w Zakładach Mechanicznych im. gen. Karola Świerczewskiego „Zamech”, dochodząc do stanowiska specjalisty-technologa. Przeszedł następnie na wcześniejszą emeryturę.
W 1980 wstąpił do „Solidarności”. Został członkiem Komitetu Założycielskiego w swoim miejscu pracy, później sekretarzem komitetu zakładowego. Wszedł również w skład władz Regionu Elbląskiego. Reprezentował struktury NSZZ „S” na I Krajowym Zjeździe Delegatów w Gdańsku.
Po wprowadzeniu stanu wojennego krótko pozostawał w ukryciu, później do 1988 przewodniczył niejawnej Tymczasowej Komisji Zakładowej związku. Zajmował się także kolportowaniem wydawnictw niezależnych i organizowaniem pomocy finansowej dla represjonowanych.
W 1989 został sekretarzem Komitetu Obywatelskiego w Elblągu. W tym samym roku z ramienia KO wszedł do Senatu I kadencji, reprezentując województwo elbląskie[1]. W parlamencie zasiadał do 1991, wycofał się później z działalności politycznej, powrócił natomiast do czynnej pracy zawodowej.
Do 1997 pełnił funkcję dyrektora wydziału przekształceń własnościowych w urzędzie wojewódzkim. Następnie był prezesem zarządu Elbląskiej Spółki Inwestycyjnej Sp. z o.o., a w 2006 objął tożsame stanowisko w firmie „ELMAN” Sp. z o.o.
W 2014 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[2].