Antoni Chamiec (konsul)
| Data i miejsce urodzenia |
15 stycznia 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 czerwca 1965 |
| Poseł III kadencji na Sejm RP | |
| Okres |
od 1930 |
| Przynależność polityczna | |
| Kierownik Konsulatu w Tuluzie we Francji | |
| Okres |
od 1933 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Antoni Chamiec, Antoni Adam Jaxa-Chamiec herbu Gryf (ur. 15 stycznia 1891 w Andrusze na Wołyniu, zm. 29 czerwca 1965 we Wrocławiu) – poseł na Sejm II RP i polski urzędnik konsularny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Antoni Chamiec urodził się w guberni wołyńskiej Cesarstwa Rosyjskiego. Był synem Mariana (1851–1917) i Leonii z domu Poniatowskiej (1861–1939)[1]. 10 października 1915 roku ożenił się w Lublinie z Marią z domu Krzyczkowską. Mieli czworo dzieci: Mirosławę, Witolda, Zofię i Wandę.
Antoni Chamiec studiował chemię i rolnictwo na Uniwersytecie Jagiellońskim (8 semestrów) oraz na uniwersytecie w Lozannie. Ochotniczo służył w WP (1919–1920); przeniesiony do rezerwy w stopniu porucznika. Prowadził własny majątek w Zosinie, w powiecie sarneńskim[1]. Działacz polityczny BBWR na Polesiu oraz poseł na Sejm II RP (1930–1933) z Pińska. W marcu 1933 zrzekł się mandatu posła i zaczął pracować w Ministerstwie Spraw Zagranicznych II Rzeczypospolitej. Od maja 1933 do listopada 1937 był konsulem w Tuluzie we Francji. Następnie pracował w Departamencie Konsularnym MSZ w Warszawie, a potem w gabinecie ministra spraw zagranicznych. Po II wojnie światowej otrzymał jako repatriant gospodarstwo rolne koło Bystrzycy Kłodzkiej. Szybko zrezygnował z prowadzenia gospodarstwa i przeniósł się do Wrocławia, gdzie pracował jako technik-laborant w Ogrodzie Botanicznym przy Uniwersytecie Wrocławskim i nauczyciel w średnim szkolnictwie rolniczym[2][3].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Grzegorz Rąkowski: Wołyń, Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2005, s. 127. ISBN 83-89188-32-5.
- ↑ a b Biogram na stronie Biblioteki Sejmowej ↓.
- ↑ Rocznik Służby Zagranicznej 1939
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biogram na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2020-08-25].