Antoni Julian Nowowiejski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mozarteus (dyskusja | edycje) o 08:16, 21 sie 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{rodzaj}}}
{{{imię}}}
{{{tytuły}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{podpis grafiki}}}]]
{{{podpis grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Czczony przez

{{{kościół}}}

Beatyfikacja

{{{data beatyfikacji}}}
{{{miejsce beatyfikacji}}}
przez {{{beatyfikujący}}}

Kanonizacja

{{{data kanonizacji}}}
{{{miejsce kanonizacji}}}
przez {{{kanonizujący}}}

Wspomnienie

{{{wspomnienie}}}

Atrybuty

{{{atrybuty}}}

Patron

{{{patron}}}

Szczególne miejsca kultu

{{{miejsce kultu}}}

[[Plik:{{{faksymile}}}|130x100px|alt=Faksymile|{{{opis faksymile}}}]]
{{{opis faksymile}}}
Arcybiskup tytularny Silyum
ilustracja
Data urodzenia

11 lutego 1858

Data śmierci

28 maja 1941

Biskup diecezjalny płocki
Okres sprawowania

1908–1941

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

10 lipca 1881

Nominacja biskupia

12 czerwca 1908

Sakra biskupia

6 grudnia 1908

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Antoni Julian Nowowiejski (ur. 11 lutego 1858 w Lubieni, zm. 28 maja 1941 w Działdowie) – polski biskup rzymskokatolicki, historyk, biskup diecezjalny płocki w latach 1908–1941, arcybiskup ad personam od 1930, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Życiorys

Szkołę średnią ukończył w Płocku i tamże wstąpił do seminarium. Naukę kontynuował w Akademii Duchownej w Petersburgu. Święcenia kapłańskie przyjął 10 lipca 1881 z rąk biskupa Aleksandra Gintowta-Dziewałtowskiego. Był profesorem i rektorem Seminarium Duchownego w Płocku, otrzymał godność kanonika płockiego, pełnił funkcję wikariusza generalnego diecezji.

12 czerwca 1908 został mianowany biskupem diecezjalnym płockim. 6 grudnia otrzymał sakrę biskupią w Petersburgu z rąk arcybiskupa Apolinarego Wnukowskiego, a ingres do katedry w Płocku odbył 10 stycznia 1909. Od 1918 do 1919 był pierwszym w historii sekretarzem generalnym Episkopatu Polski. W listopadzie 1930 został promowany przez papieża Piusa XI na arcybiskupa ad personam ze stolicą tytularną Silyum.

Jako zwierzchnik diecezji płockiej dokonał reformy administracyjnej, wiele uwagi poświęcał szkolnictwu katolickiemu (powołał do życia m.in. Niższe Seminarium Duchowne Diecezji Płockiej), w okresie I wojny światowej angażował się w działalność charytatywną. Dwukrotnie przeprowadził synod diecezjalny (1927, 1938) i zainicjował diecezjalną Akcję Katolicką.

Był autorem prac z zakresu historii, liturgii, komparatystyki kościelnej. Zajmował się m.in. dziejami Płocka. Ogłosił publikację Wykład liturgii Kościoła katolickiego.

W 1940 został aresztowany przez Niemców, był internowany w Słupnie k. Płocka, następnie więziony w piwnicy budynku obecnego ratusza w Płocku, a później w hitlerowskim obozie koncentracyjnym Soldau (KL) w Działdowie, gdzie zginął. Przypuszcza się, ze śmierć męczeńską poniósł 28 maja 1941. Nie ustalono miejsca jego pochowania.

Odznaczenia, tytuły

W 1930 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[1].

Uniwersytet Warszawski nadał mu tytuł doctora honoris causa[2].

Upamiętnienie

13 czerwca 1999 w Warszawie Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym w grupie 108 błogosławionych męczenników.

Decyzją biskupa diecezjalnego płockiego Piotra Libery rok 2008 był obchodzony jako rok bł. abp. Antoniego Juliana Nowowiejskiego.

Imieniem arcybiskupa Antoniego Juliana Nowowiejskiego został nazwany Zespół Szkół Usług i Przedsiębiorczości w Płocku[3].

Zobacz też

Szablon:PortalSzablon:Portal

  1. M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351
  2. Doktoraty HC. uw.edu.pl (arch.). [dostęp 2014-09-11].
  3. Hubert Woźniak: Szkoła im. Antoniego Juliusza Nowowiejskiego. gazeta.pl, 2006-06-05.

Bibliografia

  • Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, ISBN 83-211-1311-7, Warszawa 2000.

Linki zewnętrzne