Antoni Komorowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Komorowski
kontradmirał kontradmirał
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1945
Gdynia

Przebieg służby
Siły zbrojne

 Marynarka Wojenna (PRL)
 Marynarka Wojenna

Jednostki

ORP "KT-88"

Stanowiska

komendant Akademii Marynarki Wojennej

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal "Za Szczególne Zasługi dla Żeglarstwa Polskiego"

Antoni Franciszek Komorowski (ur. 2 kwietnia 1945 roku w Gdyni) – oficer polskiej Marynarki Wojennej w stopniu kontradmirała, profesor nauk humanistycznych[1], jachtowy kapitan żeglugi wielkiej oraz kapitan motorowodny. W latach 1994–2003 komendant-rektor Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, następnie kierownik Katedry Żeglarstwa i Turystyki Wodnej Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku. Jest odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Młodość i wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Hieronima. Według urzędowych statystyk jest pierwszym po wojnie urodzonym w Gdyni obywatelem[2]. Ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Marynarki Wojennej PRL w Gdyni. W latach 1963-1967 odbył studia w Wydziale Pokładowym Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte.

Służba w Marynarce Wojennej[edytuj | edytuj kod]

Na pierwsze stanowisko służbowe – zastępcy dowódcy kutra torpedowego proj. 183, KT-90 – skierowano go do 1 dywizjonu kutrów torpedowych 3 Brygady Kutrów Torpedowych w Gdyni. W 1969 objął dowództwo bliźniaczego KT-88, a w następnym roku w drodze wyróżnienia został skierowany na studia do Akademii Marynarki Wojennej ZSRR im. Marszałka Klimenta Woroszyłowa w Leningradzie. Po powrocie do Polski w 1974 przez wiele lat był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej, kolejno jako starszy asystent, wykładowca (od 1980) i adiunkt (od 1983). W 1989 został zastępcą komendanta – prodziekanem Wydziału Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego. Od 1994 do 2003, przez dwie kadencje, zajmował stanowisko komendanta-rektora Akademii Marynarki Wojennej[3].

Awanse naukowe[edytuj | edytuj kod]

W 1982 uzyskał stopień naukowy doktora, a w 1993 doktora habilitowanego. Rozprawa habilitacyjna dotyczyła rozwoju broni torpedowej w latach 1966–1990, a przewód prowadził w Wojskowym Instytucie Historycznym w Warszawie. W 1994 otrzymał tytuł naukowy profesora. Był promotorem przewodów doktorskich z historii kmdr. por. Adama Kuli w Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku (1998) oraz kmdr. por. Dariusza Grabca na Uniwersytecie Gdańskim (2003). Jest autorem książek, podręczników i skryptów traktujących o uzbrojeniu torpedowym, bezpieczeństwie żeglugi, historii nawigacji i żeglarstwie, a także artykułów o podobnej tematyce, opublikowanych głównie w "Przeglądzie Morskim". Zrealizował ok. dziesięciu projektów naukowo-badawczych.

Żeglarstwo[edytuj | edytuj kod]

Jest jachtowym kapitanem żeglugi wielkiej, kapitanem motorowodnym oraz instruktorem żeglarstwa PZŻ. Przebył łącznie ponad 10 000 Mm, m.in. na takich jednostkach jak SY Bosman II i SY Komandor II. Był wiceprezesem Polskiego Związku Żeglarskiego ds. morskich, wiceprezesem Gdańskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego[4] i wicekomandorem Jacht Klubu Marynarki Wojennej "Kotwica" ds. szkolenia, którego w 1996 został honorowym członkiem. Zasiada w prezydium Centralnej Komisji Egzaminacyjnej Polskiego Związku Żeglarskiego i pełni funkcję przewodniczącego jej Zespołu Pomorskiego. Jest członkiem Kapituły Nagrody "Rejs Roku". Po zakończeniu służby wojskowej objął funkcję kierownika Katedry Żeglarstwa i Turystyki Wodnej na Wydziale Turystyki i Rekreacji Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku. Jest również zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego w Instytucie Nauk Społecznych Akademii Marynarki Wojennej.

Awanse oficerskie[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Torpedy, (współautor: kmdr dr hab. inż. Jerzy Kuliś), Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1977.
  • Bomba głębinowa wz. B-1, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1978.
  • Torpeda francuska kal. 550 mm wz. 1924 V, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1985 ISBN 83-11-07107-1.
  • Vademecum żeglarskie (współautorstwo), Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej, Gdynia 1985.
  • Jacht Klub Marynarki Wojennej 1958–1988, Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej, Gdynia 1988.
  • Urządzenia nawigacyjne jachtów morskich, Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej, Gdynia 1989.
  • Ratownictwo. Poradnik dla żeglarzy (współautor: kmdr dr inż. Maciej Drogosiewicz), Akademia Marynarki Wojennej, Gdynia 1990.
  • Broń torpedowa, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 1995 ISBN 83-11-08375-4.
  • Absolwenci uczelni Polskiej Marynarki Wojennej (1922–1995), (współautorzy: kmdr prof. dr hab. Jerzy Przybylski, kmdr dr hab. Dariusz Nawrot) Wydawnictwo Akademii Marynarki Wojennej, Gdynia 1997 ISBN 83-87280-00-3.
  • Historia techniki nawigacyjnej, Akademia Marynarki Wojennej, Gdynia 1997 ISBN 83-87280-24-0.
  • Okręty szkolne Polskiej Marynarki Wojennej 1920–1997, Akademia Marynarki Wojennej, Gdynia 1998 ISBN 83-87280-19-4.
  • Obiekty podwodne i militaria Zatoki Gdańskiej (współautorstwo), Impuls Plus Consulting, Gdynia 2001 ISBN 83-912011-3-9.
  • Rozwój techniki nurkowej, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2004 ISBN 83-7441-105-8.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. Antoni F. Komorowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2017-03-01].[martwy link]
  2. Gdyński obywatel nr. 1 stanął wczoraj na ślubnym kobiercu. „Dziennik Bałtycki”, s. 6, 1968–10–13/14. 
  3. . W 1987 Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte została przekształcona w Akademię Marynarki Wojennej, zachowując patrona.
  4. Następnie przemianowany na Pomorski Okręgowy Związek Żeglarski.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Płk Mariusz Jędrzejko, ppłk Marek Paszkowski, mjr Mariusz Krogulski, Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989–2002), Wydawnictwo Von Borowiecky, Warszawa 2002, ISBN 83-87689-46-7

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]