Antoni Manastyrski
| ||
| biskup | ||
 Antoni Monasterski, [1863-1869] | ||
| Data i miejsce urodzenia | 14 czerwca 1803 Stanisławów | |
| Data śmierci | 17 grudnia 1869 | |
| biskup przemyski | ||
| Okres sprawowania | 1863 - 1869 | |
| Wyznanie | katolickie | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Diakonat | 22 sierpnia 1826 | |
| Prezbiterat | 27 sierpnia 1826 | |
| Nominacja biskupia | 25 lutego 1963 | |
| Sakra biskupia | 8 listopada 1863 | |
| ||
| Data konsekracji | 8 listopada 1863 | |
| Konsekrator | Franciszek Ksawery Wierzchleyski | |
Antoni Józef Manastyrski (Monastyrski) (ur. 14 czerwca 1803 w Stanisławowie, zm. 17 grudnia 1869 w Rzymie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup przemyski od 1863 do 1869.
Kształcił się w Stanisławowie, Lwowie i Wiedniu. Po święceniach w Wiedniu (1826) notariusz kurii, prefekt i ojciec duchowny seminarium we Lwowie, kanonik lwowski (1838), rektor Uniwersytetu Lwowskiego (1845/1846), proboszcz katedry (1850) i wikariusz kapitulny archidiecezji lwowskiej (1858–1860). Prekonizowany biskupem przemyskim 28 września 1863, sakrę biskupią przyjął 8 listopada 1863, a rządy w diecezji objął 8 grudnia 1863. Dążył do odrodzenia religijnego diecezji, podniesienia poziomu moralnego duchowieństwa, rozwoju działalności charytatywnej i bractw kościelnych. Asystent tronu papieskiego (1867) i uczestnik Soboru Watykańskiego I. Jego grób znajduje się w rzymskiej bazylice Santa Maria sopra Minerva.
22 października 1863 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Lwowa.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Nitecki: Biskupi kościoła w Polsce. Warszawa, 1992, s. 144. [w słowniku błędnie jako Monastyrski]
- Czesław Lechicki: Manastyrski Antoni Józef (1803–1869). [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. XIX. Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1974, s. 467–468.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Antoni Manastyrski w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2012-03-17]
