Antoni Nagórka
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Rodzice |
Antoni i Marianna z d. Chmielewska |
| Małżeństwo | |
| Odznaczenia | |
| |
Antoni Nagórka (ur. 1 sierpnia 1908 w Otwocku, zm. 5 kwietnia 1977 w Warszawie) – polski kolejarz, który podczas okupacji niemieckiej uratował życie Benjaminowi Krochmalikowi, żydowskiemu uciekinierowi z otwockiego getta, poprzez zorganizowanie mu kryjówki w piwnicy swojego domu. Odznaczony Medalem Virtus et Fraternitas.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Antoni Nagórka urodził się w Otwocku 1 sierpnia 1908 r. jako syn Antoniego i Marianny z domu Chmielewskiej, małżonków Nagórków. Z zawodu był kolejarzem. Podczas okupacji niemieckiej, od 1942 r. do zakończenia działań wojennych wspólnie z żoną Władysławą Nagórką ukrywał w piwnicy domu w Otwocku przy ul. Łowieckiej 38 Benjamina Krochmalika (Krochmalnika), zbiegłego z otwockiego getta Żyda. W uznaniu działań na rzecz ocalenia życia prześladowanego Benjamina Krochmalika Antoni Nagórka razem z żoną Władysławą został odznaczony medalem Virtus et Fraternitas. Krochmalik podtrzymał bliski kontakt z Nagórkami, odwiedzając ich corocznie od 1973 r. Antoni Nagórka zmarł 5 kwietnia 1977 r. w Warszawie[1][2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Medal Virtus et Fraternitas to odznaczenie za męstwo, braterstwo i solidarność [online], Ministerstwo Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, 19 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2021-06-02].
- ↑ Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej / Aktualności / Ordery i odznaczenia / Prezydent wręczył Medale Virtus et Fraternitas [online], prezydent.pl, 19 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-29].
- ↑ Odznaczeni [online], Instytut Pileckiego [dostęp 2021-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-30].