Antoni Niedenthal

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Niedenthal
kapitan administracji kapitan administracji
Data urodzenia

5 kwietnia 1894

Data śmierci

7 lutego 1976

Przebieg służby
Siły zbrojne

Cesarsko-królewska Obrona Krajowa
Wojsko Polskie

Jednostki

17 Pułk Piechoty
79 Pułk Piechoty
PKU Łańcut
KRU Łańcut

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Waleczności (Austro-Węgry)

Antoni Niedenthal[a] (ur. 5 kwietnia[1] 1894, zm. 7 lutego 1976) – kapitan administracji Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 5 kwietnia 1894 jako syn Antoniego i Bronisławy z domu Premik[b]. Był młodszym bratem Mariana (ur. 1891, także oficer wojskowy).

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 sierpnia 1916 roku. Jego oddziałem macierzystym był pułk strzelców nr 17[9].

19 lutego 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z dniem 1 listopada 1918 roku, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1917 roku, z zaliczeniem do I Rezerwy armii i powołaniem do służby czynnej oraz przydzielony na stanowisko komendanta asyst. Brzozów[10]. Później został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[11][12][13][14]. W 1923, 1924 był przydzielony do 17 pułku piechoty w garnizonie Rzeszów[15][16]. Następnie został przeniesiony służbowo z 79 pułku piechoty w Słonimie do Powiatowej Komendy Uzupełnień Jarosław. W lipcu 1927 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Łańcut na stanowisko kierownika I referatu[17][18][19]. Od 25 kwietnia do 8 sierpnia 1929 pełnił obowiązki komendanta PKU Łańcut[20]. W 1939 pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Łańcut na stanowisku kierownika II referatu[21].

Zmarł 7 lutego 1976 i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Łańcucie[22][23].

Antoni Niedenthal w 1938 zawarł związek małżeński z Antoniną Wandą (1901–1972[24]) z Albigowskich, po pierwszym mężu Bałucińską, z którą miał dwoje dzieci: Jacka i Marię[25].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Niekiedy zapisywany pod formą nazwiska „Nidental”.
  2. ↑ Antoni Niedenthal był kasjerem (buchalterem) fabryki[2], członkiem rady nadzorczej Towarzystwa Handlowego w Sanoku[3], radny miejski w Sanoku w 1907[4], hodowcą królików, kur, gołębi[5][6], przewodniczącym Towarzystwa Chowu Drobiu i Gołębi[7], zmarł w 1927[8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 29, sprostowano datę urodzenia z „4 kwietnia 1894” na „5 kwietnia 1894”.
  2. ↑ Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z dziewiątego roku jej istnienia tj. 1894 złożone przez zarząd na walnem zgromadzeniu dnia 4 maja 1895. s. 9.
  3. ↑ Nadesłane. „Goniec Jarosławski”, s. 4, nr 24 z 14 lipca 1906. 
  4. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta. W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 387.
  5. ↑ Skorowidz przemysłowo-handlowy Królestwa Galicyi. Lwów: 1912, s. 882, 883.
  6. ↑ Wystawa pszczelniczo-ogrodnicza wraz z wystawią drobiu i królików. „Gazeta Sanocka”, s. 1–2, nr 92 z 1 października 1905. 
  7. ↑ Alojzy Zielecki, Mieszkańcy. W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 429.
  8. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 317 (poz. 9). Indeks do ksiąg zmarłych od roku 1914. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. N 1927 (Tom J, s. 307, poz. 9).
  9. ↑ a b c Lista starszeństwa c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1918 ↓, s. 281.
  10. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 26 z 8 marca 1919 roku, poz. 838, 841.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 417.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 360.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 193.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 44.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 173.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 164.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 221.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 130.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 517.
  20. ↑ Rozkaz Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X Nr 28 z 10 sierpnia 1929 w: Żandarmeria Wojskowa w dokumentach z lat 1918–1939. Jan Tarczyński (nadzór merytoryczny). T. 2: Dzienniki Rozkazów Dowództw Okręgów Korpusów. Warszawa: Centralna Biblioteka Wojskowa, 2017, s. 609. ISBN 978-83-63050-46-7..
  21. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 851.
  22. ↑ Antoni Niedenthal. lancut.artlookgallery.com. [dostęp 2017-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-08)].
  23. ↑ Antoni Nidental. nekropole.info. [dostęp 2014-11-16].
  24. ↑ Antonina Niedenthal. lancut.artlookgallery.com. [dostęp 2017-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-08)].
  25. ↑ Słownik biograficzny powiatu łańcuckiego. Albigowska – Bałucińska Antonina Wanda. powiat-lancut.com.pl. [dostęp 2014-11-16].
  26. ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 71).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoni_Niedenthal&oldid=71889089”