Antoni Pawłowski (biskup)

Antoni Pawłowski
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	24 stycznia 1903 Końskie
Data śmierci	16 września 1968
Biskup diecezjalny włocławski
Okres sprawowania	1952–1968
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	26 września 1926
Nominacja biskupia	22 kwietnia 1950
Sakra biskupia	27 grudnia 1952

Antoni Pawłowski (ur. 24 stycznia 1903 w Końskich, zm. 16 września 1968) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup koadiutor włocławski, biskup diecezjalny włocławski w latach 1952–1968.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął w 1926 w Warszawie. Ukończył specjalistyczne studia teologiczne na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego, po których został profesorem seminarium duchownego w Warszawie i Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Podczas okupacji był profesorem w seminarium duchownym w Wilnie. W latach 1942–1944 był więziony w obozach pracy. Po wojnie w 1945 został profesorem seminarium duchownego w Białymstoku i ponownie na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego, a od 1949 był rektorem kapituły metropolitalnej w Warszawie.

22 kwietnia 1950 został prekonizowany biskupem koadiutorem biskupa Karola Radońskiego we Włocławku. Sakrę biskupią odebrał w tajemnicy przed władzami 27 grudnia 1952 w Siedlcach z rąk biskupa Ignacego Świrskiego, a uroczystego ingresu do włocławskiej katedry dokonał 25 października 1953.

Był aktywnym uczestnikiem soboru watykańskiego II. W 1967 przeprowadził synod diecezjalny – sesja generalna tego synodu odbyła się w dniach od 6 do 9 listopada 1967. Był autorem licznych prac z dziedziny mariologii.

Zginął w wypadku samochodowym 16 września 1968. Pochowany został w katedrze włocławskiej.

Bibliografia

• Nitecki P., Biskupi kościoła katolickiego w Polsce w latach 965–1999, Instytut wydawniczy Pax, Warszawa 2000, ​ISBN 83-211-1311-7​.

Linki zewnętrzne

• Antoni Pawłowski w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2011-05-30]