Antoni z Hoornaert
| prezbiter i męczennik | |
| |
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja | |
| Kanonizacja |
29 czerwca 1867 |
| Wspomnienie |
9 lipca |
| Atrybuty |
habit franciszkański |
| Szczególne miejsca kultu |
klasztory franciszkańskie |
Antoni z Hoornaert (ur. w Hoornaert, zm. 9 lipca 1572 w Brielle) – kapłan franciszkanin, męczennik, święty Kościoła katolickiego.
Należy do grupy dziewiętnastu katolickich męczenników, którzy zostali zamordowani ze względu na swe przywiązanie do papiestwa i wiarę w obecność Chrystusa pod Postaciami Eucharystycznymi w holenderskim mieście Gorkum w XVI wieku, kanonizowani 29 czerwca 1865.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w ubogiej rodzinie. Będąc jeszcze bardzo młodym, wstąpił do franciszkanów, gdzie po odbyciu nowicjatu skierowany został na studia filozoficzno-teologiczne przygotowujące do święceń kapłańskich. Jako kapłan troszczył się o to, by katolicy nie przechodzili na kalwinizm.
W 1572 w wyniku działalności Marcina Lutra i Jana Kalwina spora część Europy znalazła się bowiem poza wpływami Kościoła katolickiego. Ikonoklazm protestancki ogarnął siedemnaście prowincji Niderlandów[1]. Gdy władzę przejęli kalwińscy gezowie występujący przeciwko hiszpańskim Habsburgom aresztowano franciszkanów z Gorkumm w tym Antoniego z Hoornaert i kilku innych duchownych katolickich. Chciano ich torturami zmusić do odstąpienia od wiary katolickiej[2]. Następnie przewieziono ich do Brielle, gdzie ponieśli śmierć męczeńską 9 lipca 1572. Zbrodnia miała miejsce w spichlerzu przy klasztorze św. Elżbiety, byłej siedzibie augustianów[3]. Ciała zabitych zostały przez gezów poćwiartowane[4]. W nocy z 10 na 11 lipca wrzucono je do dwóch wykopanych dołów i zasypano.
Kult publiczny[edytuj | edytuj kod]
Ekshumacja miała miejsce w 1615. Ciała 19 męczenników z Gorkum przeniesiono do kościoła franciszkańskiego w Brukseli. Do kultu publicznego wystawiono je 22 czerwca 1616.
Grupa męczenników z Gorkum została beatyfikowana przez papieża Klemensa X w Rzymie 24 listopada 1675. Kanonizacji dokonał Pius IX 29 czerwca 1867. Liturgiczne wspomnienie obchodzone jest w Kościele katolickim 9 lipca[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- antykatolicyzm
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- modlitwa za wstawiennictwem świętego
- Cezydiusz z Fossy
- Męczennicy z Gorkum
- Rajmund Lullus
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Agostino Gemelli, Walenty Józef Surmacz: Franciszkanizm. Warszawa: Prowincjałat OO. Franciszkanów, 1988, s. 122. ISBN 83-85037-41-1.
- ↑ Lázaro Iriarte, Józef Salezy Kafel, Andrzej Józef Zębik, Krystyna Kuklińska: Historia franciszkanizmu. Kraków: Bracia Mniejsi Kapucyni, 1998, s. 318. ISBN 83-910410-0-X.
- ↑ Józef Wiesław Leon Rosłon: Rozważania o świętych zakonu franciszkańskiego: na podstawie Mszału Serafickiego. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej, 1981, s. 169.
- ↑ Liturgia Godzin. Teksty własne zakonów franciszkańskich w Polsce. Tom III/IV. Katowice Panewniki: Kuria Prowincjalna Franciszkanów, 1989, s. 259. ISBN 83-7014-142-0.
- ↑ Mszał franciszkański. Wrocław: Wydaw. Św. Antoniego, 1998, s. 174-177. ISBN 83-85880-48-8.
| Franciszkanie | |
|---|---|
| Dominikanin | |
| Kanonik reguły św. Augustyna | |
| Norbertanie | |
| Kapłani diecezjalni |
