Przejdź do zawartości

Antoninki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoninki
Dewiza: Z miłości do Boga, w służbie bliźniemu, nieść pomoc w cierpieniu
Pełna nazwa

Zgromadzenie Sióstr Opieki Społecznej św. Antoniego

Nazwa łacińska

Congregatio Sororum Sancti Antonii a Succursu Sociali

Skrót zakonny

CSASS lub SOS

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

Innocenta Katarzyna Rzadka

Data założenia

1933

Strona internetowa

Antoninki, Zgromadzenie Sióstr Opieki Społecznej św. Antoniego należy do rodziny franciszkańskiej. Jest oparte na regule Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu i agregowane do Pierwszego Zakonu Braci Mniejszych. Od roku 1991 Zgromadzenie jest Instytutem Życia Konsekrowanego na prawie papieskim. Formacja zakonna obejmuje roczny postulat, dwuletni nowicjat i juniorat trwający pięć lat.

Zgromadzenie powstało w 1933 roku. Założone przez s. Innocentę Katarzynę Rzadką z Mirkowa, oddane zostało pod szczególną opiekę Najświętszej Maryi Pannie Niepokalanie Poczętej. Głównym patronem jest św. Antoni Padewski. Celem zgromadzenia jest chwała Boża i uświęcenie Sióstr przez realizację ewangelicznego prawa miłości. Siostry wiernie naśladując Chrystusa, mają się poświęcać wszelkim posługom wobec potrzebujących, oraz innym pracom dla dobra Kościoła. W pierwszym rzędzie Siostry otaczają opieką biedne rodziny, oraz pielęgnują osoby samotne i chore w ich mieszkaniach. Prowadzą kuchnie dla ubogich i roznoszą posiłki niepełnosprawnym i chorym. Pełnią też swoją misję jako pielęgniarki, podejmując także pracę w domach opieki i szpitalach. Prowadzą przedszkola, pracują jako katechetki, oraz w duszpasterstwie parafialnym jako organistki, zakrystianki i gospodynie na plebaniach. Pracując w domach obsługujących pątników, siostry służą także pielgrzymom.

Obecnie Zgromadzenie pracuje w dziesięciu domach i placówkach w Polsce i trzech we Włoszech.

Strój

[edytuj | edytuj kod]

Habit koloru czarnego, zapinany na lewym ramieniu z fałdami od ramion; poza tym przypinany biały kołnierzyk, z przodu rozcięty, o rogach prostych; na głowie czarny kolisty welon, sięgający do paska, i biały wewnętrzny czepek, wysunięty spod welonu na 2 cm.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]