Antonio Domenico Gamberini
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| kardynał biskup | ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 31 października 1761 Imola | |
| Data i miejsce śmierci | 25 kwietnia 1841 Rzym | |
| biskup Orvieto | ||
| Okres sprawowania | 1825–1833 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Sakra biskupia | 15 stycznia 1826 | |
| Kreacja kardynalska | 15 grudnia 1828 Leon XII | |
| Kościół tytularny | diecezja Sabina-Poggio Mirteto | |
| |||||
| Data konsekracji | 15 stycznia 1826 | ||||
| Konsekrator | Pietro Francesco Galleffi | ||||
| Współkonsekratorzy | Giuseppe della Porta Rodiani Filippo Filonardi | ||||
| |||||
Antonio Domenico Gamberini (ur. 31 października 1761 w Imoli, zm. 25 kwietnia 1841 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 31 października 1761 roku w Imoli, jako syn Giovanni Agostina Gamberiniego i Margherity Zappi[1]. Studiował na Papieskiej Akademii Kościelnej, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. W czasie francuskiej okupacji Rzymu, pracował jako prawnik w Imoli, a następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur, audytorem Roty Rzymskiej i kanonikiem Bazyliki Watykańskiej[1]. 19 grudnia 1825 roku został wybrany biskupem Orvieto, a 15 stycznia następnego roku przyjął sakrę[2]. 15 grudnia 1828 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Prassede[2]. W 1833 roku zrezygnował z zarządzania diecezją i został prefektem Świętej Konsulty[1]. 18 lutego 1839 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Sabina-Poggio Mirteto[2]. Rok później został prefektem Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości, a w 1841 – kamerlingiem Kolegium Kardynałów[1]. Zmarł 25 kwietnia 1841 roku w Rzymie[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
| ||||||||