Antons Justs
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||
 Antons Justs (2012) | |||
| |||
| Kraj działania |  Łotwa
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 22 listopada 1931 Varakļāni | ||
| Data i miejsce śmierci | 17 lutego 2019 Jełgawa | ||
| Biskup diecezjalny Jełgawy | |||
| Okres sprawowania | 1995–2011 | ||
| Wyznanie | katolickie | ||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||
| Prezbiterat | 11 lipca 1960 | ||
| Nominacja biskupia | 7 grudnia 1995 | ||
| Sakra biskupia | 6 stycznia 1996 | ||
| Odznaczenia | |||
| |||
| |||||
| Data konsekracji | 6 stycznia 1996 | ||||
| Konsekrator | Jan Paweł II | ||||
| Współkonsekratorzy | Giovanni Battista Re Jorge María Mejía | ||||
| |||||
Antons Justs (ur. 22 listopada 1931 w Varakļāni, zm. 17 lutego 2019 w Jełgawie) – łotewski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny Jełgawy w latach 1995–2011, od 2011 biskup senior diecezji jełgawskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Święcenia kapłańskie przyjął 11 lipca 1960 z rąk biskupa Boļeslavsa Sloskānsa.
7 grudnia 1995 papież Jan Paweł II mianował go biskupem Jełgawy. Sakry biskupiej udzielił mu 16 stycznia 1996 sam papież. 22 lipca 2011 przeszedł na emeryturę, jego następcą został bp Edvards Pavlovskis.
Odznaczenie[edytuj | edytuj kod]
Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 7 września 2005 za wybitne zasługi w rozwijaniu polsko-łotewskiej współpracy został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 78, poz. 1086 – pkt 2.
- ↑ Zarządzanie kontem | rp.pl, aktyprawne.rp.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Antons Justs w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)