Antti Kalliomäki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antti Kalliomäki
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Antti Tapani Kalliomäki

Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1947
Siikainen

Minister edukacji Finlandii
Okres

od 23 września 2005
do 19 kwietnia 2007

Przynależność polityczna

SDP

Poprzednik

Tuula Haatainen

Następca

Sari Sarkomaa

Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1947
Siikainen

Wzrost

184 cm

Informacje klubowe
Klub

Siikaisten Sisu

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Igrzyska olimpijskie
srebro Montreal 1976 lekkoatletyka
(skok o tyczce)
Mistrzostwa Europy
srebro Praga 1978 skok o tyczce
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Katowice 1975 skok o tyczce
srebro Göteborg 1974 skok o tyczce
srebro Monachium 1976 skok o tyczce
srebro San Sebastián 1977 skok o tyczce
brąz Grenoble 1972 skok o tyczce

Antti Tapani Kalliomäki (ur. 8 stycznia 1947 w Siikainen) – fiński polityk i sportowiec (lekkoatleta). Specjalista w skoku o tyczce, medalista olimpijski. Od 1983 do 2011 deputowany do Eduskunty, minister w kilku rządach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

W 1966 zdobył złoty medal rozegranych w Odessie europejskich igrzysk juniorów[1]. Największe sukcesy sportowe odnosił w latach 70. W 1976 w skoku o tyczce na igrzyskach olimpijskich w Montrealu wywalczył srebrny medal. Brał także udział w igrzyskach w Monachium (1972) i Moskwie (1980). W 1978 został wicemistrzem Europy. Pięciokrotnie zdobywał medale na halowych mistrzostwach Europy: złoto w 1975, srebro w 1974, 1976 i 1977, a także brąz w 1972. Z powodzeniem reprezentował Finlandię w zawodach Pucharu Europy (m.in. 1. miejsce w finale A w 1973 oraz 2. lokaty w finale A w 1975 i 1977)[2]. 37 razy startował w seniorskich meczach międzypaństwowych, odnosząc w nich 21 zwycięstw indywidualnych. Czternastokrotnie zdobywał złote medale mistrzostw kraju[3][4], wielokrotnie ustanawiał rekordy Finlandii[5]. Swój rekord życiowy (5,66 m) ustanowił pod koniec kariery sportowej w 1980.

Działalność zawodowa i polityczna[edytuj | edytuj kod]

W 1972 uzyskał wykształcenie w zawodzie nauczyciela wychowania fizycznego, w którym pracował od 1973 do 1991 w szkołach podstawowych i średnich. W latach 1981–1983 był menedżerem projektów w krajowym związku lekkoatletycznym, przez rok pełnił też funkcję sekretarza premiera.

W 1983 po raz pierwszy uzyskał mandat deputowanego do Eduskunty z ramienia Socjaldemokratycznej Partii Finlandii. W fińskim parlamencie zasiadał nieprzerwanie od tego czasu do 2011, uzyskując w 1987, 1991, 1995, 1999, 2003 i 2007 reelekcję z okręgu Uusimaa. Od kwietnia 1995 do kwietnia 1999 sprawował urząd ministra handlu i przemysłu w pierwszym rządzie Paava Lipponena. W skład rady ministrów powołano go ponownie w kwietniu 2003, był ministrem finansów oraz wicepremierem w gabinetach Anneli Jäätteenmäki i Mattiego Vanhanena. We wrześniu 2005 przeszedł na stanowisko ministra edukacji, które zajmował do kwietnia 2007.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. European Junior Championships 1966. wjah.co.uk. [dostęp 2016-02-25]. (ang.).
  2. European Cup A Final and Superleague (Men). GBRAthletics. [dostęp 2009-12-06]. (ang.).
  3. Finnish Indoor Championships. GBRAthletics. [dostęp 2009-12-06]. (ang.).
  4. Finnish Championships. GBRAthletics. [dostęp 2009-12-06]. (ang.).
  5. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912–2006. Zamość: GreenArt Jacek Kardasz, 2007, s. 94. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]