Apollo z Tenei

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Apollo z Tenei
Ilustracja
Autor

nieznany

Data powstania

ok. 560–550 p.n.e.

Medium

marmur

Wymiary

1,53 m

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

Gliptoteka monachijska

Apollo z Tenei (lub Kuros z Tenei) – antyczna marmurowa rzeźba grecka z okresu archaicznego.

Rzeźba jest datowana w przybliżeniu na lata 560–550 p.n.e. Mierzy 1,53 m wysokości. Została znaleziona w 1846 na cmentarzu w Tenei (niedaleko Koryntu), a wykonana została prawdopodobnie w warsztacie korynckim jako pomnik nagrobny. Od 1853 zabytek znajduje się w Gliptotece monachijskiej.

Rzeźba jest przykładem kurosa - tak nazywamy starożytne posągi, przedstawiające stojącego na wprost nagiego mężczyznę, z rękoma ułożonymi wzdłuż ciała. Bardzo często dłonie kurosów zaciśnięte są w pięści, a lewa noga jest wysunięta do przodu. Tego typu rzeźby nie przedstawiały konkretnej osoby - ich twarze wykonywano w ten sposób, że trudno było określić wiek (tzw. ponadczasowa młodość), posiadały uogólnione rysy i stanowiły wzorzec idealnego piękna. Na twarzach większości starożytnych rzeźb, w tym również na obliczu Apolla, pojawia się tzw. archaiczny uśmiech, czyli lekko dostrzegalny zarys uśmiechniętych ust.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]