Araci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aracikoczownicy, pasterze i myśliwi, hodowcy bydła i koni w Mongolii.

Mongolskie słowo arat oznacza „lud” i „pasterzy”. Często traktowane jest jako synonim europejskiego terminu „chłop”.

W okresie feudalnym araci (potocznie określani jako „czarna kość”[1][brak potwierdzenia w źródle]) stanowili większość społeczeństwa mongolskiego i przeciwstawiani byli warstwie feudałów („biała kość”), od których niekiedy niewiele się różnili trybem życia, w przeciwieństwie do posiadanych praw i majątku.

Po utworzeniu Mongolskiej Republiki Ludowej (w 1924 r.) władze komunistyczne prowadziły przymusową kolektywizację stad, nieskutecznie próbując zmienić styl życia aratów.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mongolia. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2019-01-02].
  2. Olgierd Budrewicz. Republika szamanów. „Wprost”. 30, 2005. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]