Przejdź do zawartości

Archeologia wspólnotowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Archeologia wspólnotowa – prowadzenie badań archeologicznych z uwzględnieniem wkładu lokalnych społeczności w badanie, zachowanie i ochronę dziedzictwa archeologicznego, a także sposobu postrzegania przez nich odkrywanych pozostałości. Szerzej można ją zdefiniować jako zaangażowanie w archeologię osób spoza tej dyscypliny[1]. Funkcjonuje jako tłumaczenie angielskiego terminu community archaeology[2][1]. W dyskursie pojawia się również określenie archeologia angażująca, które odnosi się do pokrewnego terminu collaborative archaeology, czyli angażowania społeczności lokalnych do wspólnych, partnerskich działań na rzecz badań archeologicznych i ochrony dziedzictwa[3].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Archeologia wspólnotowa obejmuje różnorodne formy współpracy pomiędzy archeologami a społecznościami lokalnymi, od konsultacji społecznych po aktywne uczestnictwo mieszkańców w badaniach wykopaliskowych i interpretacji znalezisk. Ważnym aspektem tej dziedziny jest demokratyzacja wiedzy o przeszłości, umożliwiająca większy dostęp do wyników badań i ich wpływ na lokalną tożsamość kulturową. W Polsce archeologia wspólnotowa rozwija się jako część szerszego nurtu archeologii publicznej, który kładzie nacisk na aktywne angażowanie społeczności lokalnych w badania, interpretację oraz ochronę dziedzictwa archeologicznego. W ramach tego podejścia szczególne znaczenie mają inicjatywy prowadzone na terenach związanych z trudną przeszłością, w tym miejscami pamięci oraz stanowiskami zagrożonymi zniszczeniem[4].

Archeologia wspólnotowa w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

Projekt CARE (Community Archaeology in Rural Environments: Meeting Social Challenges) to międzynarodowa inicjatywa realizowana w latach 2019 - 2022, której celem było m.in. określenie potencjału archeologii wspólnotowej. W ramach projektu prowadzono działania angażujące społeczności lokalne obszarów wiejskich do eksploracji oraz inwentaryzacji miejsc o historycznym znaczeniu, co pozwoliło na rekonstrukcję dawnej struktury osadniczej oraz ochronę materialnych świadectw historii przed zniszczeniem[4][5].

"Nauka dla społeczeństwa, społeczeństwo dla nauki w Miejscu Pamięci Narodowej w Łambinowicach" to interdyscyplinarny projekt naukowy realizowany w okresie 2022 - 2024, mający na celu odnalezienie, zmapowanie oraz inwentaryzację materialnych pozostałości po funkcjonujących na obrzeżach wsi Łambinowice obozach jenieckich i przesiedleńczych. We współpracy z lokalnymi społecznościami przeprowadzone zostały badania archeologiczne, a istotnym elementem projektu były wystawy i spotkania edukacyjne[4][6][7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Michał Pawleta, Archeologia odpowiedzialna społecznie. Działania z zakresu public i community archaeology w Polsce, „Folia Praehistorica Posnaniensia”, 25, 2020, s. 149–167, DOI10.14746/fpp.2020.25.08, ISSN 2450-5846 [dostęp 2022-06-30] (pol.).
  2. Anna Zalewska, Prospołeczna, partycypacyjna i „wspólnotowa" archeologia bliskiej przeszłości jako sposób na nadawanie sensu trwaniu (ludzi i rzeczy) oraz jako antidotum na niedostatki wiedzy i trywializację przeszłości, „Studia Humanistyczne AGH”, 13 (2), 2014, s. 19, DOI10.7494/human.2014.13.2.19, ISSN 2084-3364 [dostęp 2022-06-30].
  3. CAŚ UW inspiruje europejskich naukowców [online], pcma.uw.edu.pl [dostęp 2022-06-30].
  4. a b c Michał Pawleta, Dawid Kobiałka, "Archeologia publiczna. Archeologia wspólnotowa" w: Marciniak Arkadiusz , Zalewska Anna, Cyngot Dorota [i in.] (red.): Leksykon terminów archeologicznych, Horyzonty współczesnej archeologii, 2024, Kraków, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, s. 138-145, ISBN 978-83-242-4109-5 [dostęp 2025-03-27].
  5. Dawid Kobiałka, Kornelia Kajda, Arkadiusz Marciniak, Marcin Krzepkowski, „Archeologia wspólnotowa. Polskie doświadczenia projektu CARE” w: Archeologia wspólnotowa – poznając przeszłość, nie zapominając o teraźniejszości, red. Kornelia Kajda, Arkadiusz Marciniak, Dawid Kobiałka, 2022, s. 75-95 [dostęp 2025-03-27].
  6. Dawid Kobiałka, Nauka dla społeczeństwo, społeczeństwo dla nauki w Łambinowicach [online], Archeologia Żywa, 14 lipca 2022 [dostęp 2025-03-27].
  7. Dawid Kobiałka, Michał Pawleta, Kamil Karski, Archeologia wspólnotowa – przykład krajobrazu poobozowego w Lamsdorf (Łambinowice), „Przegląd Archeologiczny”, 72, 2024, s. 237–254, DOI10.23858/PA72.2024.3482, ISSN 2657-4004 [dostęp 2025-03-27].