Archidiecezja krakowska
| ||
 Bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Siedziba | Kraków ul. Franciszkańska 3, Kraków | |
| Data powołania | 1000 1925 – Podniesienie do roli metropolii | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Metropolia | krakowska | |
| Biskup diecezjalny | Marek Jędraszewski (metropolita krakowski) | |
| Biskup pomocniczy | Jan Szkodoń Damian Muskus Janusz Mastalski Robert Chrząszcz (nominat) | |
| Biskup senior | kard. Stanisław Dziwisz Jan Zając | |
| Dane statystyczne (2017[1]) | ||
| Liczba wiernych • procent wiernych |
1 564 000 97,6 | |
| Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych • w tym zakonnych |
2153 1179 974 | |
| Liczba osób zakonnych | 4383 | |
| Liczba dekanatów | 45 | |
| Liczba parafii | 448 | |
| Powierzchnia | 5730 km² | |
| ||
| 50°03′34,3″N 19°56′07,6″E/50,059528 19,935444 | ||
| Strona internetowa | ||
| ||
| ||
| Typ herbu | diecezjalny | |
| Projektant | dr hab. Barbara Widłak, dr hab. Wojciech Drelicharz (Wersja 2016) | |
| Wprowadzony | 1296 | |
| Ostatnie zmiany | 2016 | |
Archidiecezja krakowska (łac. Archidioecesis Cracoviensis) – jedna z 14 archidiecezji obrządku łacińskiego w polskim Kościele katolickim. Utworzona w roku 1000 jako sufragania metropolii gnieźnieńskiej. Papież Pius XI podniósł ją do rangi archidiecezji i stolicy metropolii 28 października 1925 r. Papież Jan Paweł II wprowadził zmiany terytorialne 25 marca 1992 r.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Diecezja krakowska została erygowana w 1000 przez papieża Sylwestra II (od XI w. Kraków był stolicą Polski). Pierwszym biskupem został Poppon. Diecezja krakowska była drugim po Gnieźnie ośrodkiem kościelnym w Polsce. W 1046 Kazimierz I Odnowiciel odnowił diecezję krakowską, a nowym biskupem został mnich iroszkocki Aron. W okresie rozbiorów ulegała licznym podziałom. Należała do:
- metropolii gnieźnieńskiej (do 1807)
- metropolii lwowskiej (1807–1818)
- metropolii warszawskiej (1818–1880)
- Stolicy Apostolskiej (1880–1925)
- archidiecezja krakowska i metropolia krakowska (od 1925)
- 1992 – zmiana podziału administracyjnego kościoła w Polsce. Nowe granice metropolii obejmującej poza archidiecezją krakowską diecezje bielsko-żywiecką, kielecką i tarnowską
W archidiecezji krakowskiej odbyły się 44 synody – ostatni przeprowadził kard. Karol Wojtyła w latach 1972–1979. Od wieków działają w niej szpitale, bractwa i instytucje charytatywne.
Od 1200, kiedy są dokładne dane historyczne na ten temat, posługę biskupa archidiecezji krakowskiej objęło 64 biskupów. 33 z nich pochodziło z terenu diecezji (a później archidiecezji) krakowskiej, zaś 31 spoza. Największą grupę biskupów niekrakowskich stanowią pasterze wielkopolscy, których było 14. Zalicza się do nich także aktualny metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski, który urodził się w Poznaniu[2].
Z danych Annuarium Statisticum Ecclesiae in Polonia wynika, że na terenie metropolii krakowskiej (stan na 2015 r.) znajduje się 1413 parafii, z czego 210 w diecezji bielsko-żywieckiej, 304 w diecezji kieleckiej, 447 w diecezji krakowskiej oraz 452 w diecezji tarnowskiej. Zatem blisko 14% wszystkich polskich parafii znajduje się na terenie metropolii krakowskiej. Ponadto posługę sprawuje 4160 księży, 314 braci zakonnych oraz 3462 sióstr zakonnych. 53,5% mieszkańców archidiecezji krakowskiej regularnie uczęszcza na mszę św. w niedziele (tzw. dominicantes), a 20,7% regularnie korzysta z sakramentu komunii św (tzw. communicantes)[3].
W bulli nominacyjnej abpa Marka Jędraszewskiego papież Franciszek nazwał archidiecezję krakowską „najwspanialszą pośród gwiazd”[4].
Biskupi[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Biskup diecezjalny[edytuj | edytuj kod]
- abp Marek Jędraszewski – metropolita krakowski od 2017, zastępca przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski od 2014
Biskupi pomocniczy[edytuj | edytuj kod]
- bp Jan Szkodoń (wikariusz generalny) – od 1988; od 2020 pozbawiony prawa publicznego sprawowania posługi biskupiej na czas prowadzenia dochodzenia przez Stolicę Apostolską
- bp Damian Muskus OFM (wikariusz generalny) – od 2011
- bp Janusz Mastalski (wikariusz generalny) – od 2019
- Robert Chrząszcz (nominat)
Biskupi seniorzy[edytuj | edytuj kod]
- kard. Stanisław Dziwisz – metropolita krakowski w latach 2005–2016, senior od 2016
- bp Jan Zając – biskup pomocniczy krakowski w latach 2004–2014, senior od 2014
Święci i błogosławieni[edytuj | edytuj kod]
Wśród świętych i błogosławionych związanych z Krakowem i archidiecezją krakowską są:
- św. Stanisław – patron Polski, biskup krakowski, zamordowany na skutek decyzji króla Bolesława Śmiałego
- św. Jan Paweł II – papież, wcześniej biskup krakowski.
- św. Faustyna Kowalska – siostra zakonna ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, apostołka Miłosierdzia Bożego, wizjonerka.
- św. Jan Kanty – duchowny, profesor Akademii Krakowskiej
- św. Albert Chmielowski – zakonnik posługujący ubogim i wykluczonym społecznie, założyciel albertynów i albertynek
- św. Szymon z Lipnicy – bernardyn, uczeń św. Jana Kapistrana, gorliwy kaznodzieja
- św. Jan Kapistran – Włoch, reformator zakonu franciszkanów, przebywał w Krakowie, gdzie wygłosił wiele kazań.
- św. Jacek – pierwszy dominikanin w Polsce, misjonarz i kaznodzieja
- św. Jadwiga Andegaweńska – królowa Polski, żona Władysława Jagiełły, wrażliwa na potrzeby biednych
- św. Stanisław Kazimierczyk – pochodzący z Kazimierza krakowski duszpasterz i kaznodzieja
- św. Kazimierz Jagiellończyk (królewicz) – polski królewicz, syn Kazimierza IV Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki, od 1481 namiestnik królewski w Koronie Królestwa Polskiego, patron Polski i Litwy
- św. Jan z Dukli – zakonnik bernardyn, pustelnik
- św. Rafał Kalinowski – karmelita, przeor klasztoru w Wadowicach, wcześniej powstaniec zesłany na Syberię, wychowawca bł. Augusta Czartoryskiego
- św. Józef Sebastian Pelczar – biskup przemyski, wcześniej wykładowca i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, gorliwy duszpasterz i kierownik duchowy
- św. Józef Bilczewski – absolwent krakowskiego seminarium, później łaciński arcybiskup lwowski, rektor Uniwersytetu Jana Kazimierza, duszpasterz i patriota
- bł. Wincenty Kadłubek – biskup krakowski, później mnich, autor Kroniki Polski
- bł. Bernardyna Maria Jabłońska – zakonnica ze zgromadzenia sióstr albertynek, posługująca ubogim
- bł. Aniela Salawa – świecka tercjarka franciszkańska, mistyczka, posługująca ubogim i chorym
- bł. Piotr Dańkowski – kapłan, katecheta, prefekt gimnazjum i liceum w Zakopanem, męczennik II wojny światowej
- bł. Hilary Januszewski – karmelita, nauczyciel akademicki, wychowawca, przeor krakowskiego klasztoru, męczennik II wojny światowej
Instytucje[edytuj | edytuj kod]
- Kuria Metropolitalna
- Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
- Wyższe Seminarium Duchowne Archidiecezji Krakowskiej w Krakowie
- Kapituła katedralna
- Trybunał Metropolitalny
- Caritas archidiecezjalne
- Archiwum archidiecezjalne
Główna świątynia[edytuj | edytuj kod]
- Bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie (rocznica poświęcenia: 4 lipca)
Patroni[edytuj | edytuj kod]
- św. Stanisław ze Szczepanowa
- św. Jan z Kęt (Jan Kanty)
- św. Szymon z Lipnicy
- św. Faustyna Kowalska
- św. Jacek Odrowąż
- św. brat Albert
- bł. Wincenty Kadłubek
- św. Stanisław Kazimierczyk
- bł. Michał Giedroyć
- zwany błogosławionym Izajasz Boner
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Schematyzm Archidiecezji Krakowskiej
- Metropolia krakowska
- Podział administracyjny Kościoła katolickiego w Polsce
- Nuncjatura Stolicy Apostolskiej w Polsce
- Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Konferencja Episkopatu Polski, Informator 2017, Biblos 2017, ISBN 978-83-7793-478-4
- ↑ Adam Sosnowski, Kraków żyje sobotnim ingresem nowego metropolity abp. Marka Jędraszewskiego. [dostęp 2017-01-26].
- ↑ Wojciech Sadłoń, Annuarium Statisticum Ecclesiae in Polinia [dostęp 2017-01-11].
- ↑ Papież Franciszek, Bulla nominacyjna abp. Marka Jędraszewskiego [dostęp 2017-01-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-08].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Archidiecezja krakowska
- Archidiecezja krakowska w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa 1883.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Inglot Stefan, Stan i rozmieszczenie uposażenia biskupstwa krakowskiego w połowie XV wieku. Próba odtworzenia zaginionej części Liber Beneficiorum Długosza z mapą, Lwów 1925
- Kracik Jan, Ryś Grzegorz, Dziesięć wieków diecezji krakowskiej, Kraków 1998
- Księga dochodów beneficjów diecezji krakowskiej z roku 1529 (tzw. Liber Retaxationum), Leszczyńska-Skrętowa ZPofia [wyd.], Wrocław [i in.] 1968
- Kumor Bolesław Stanisław, Dzieje diecezji krakowskiej do roku 1795, T. 1-4, Kraków 1998-2002
- Kuraś Stanisław, Regestrum Ecclesiae Cracoviensis: studium nad powstaniem tzw. Liber Beneficiorum Jana Długosza, Warszawa 1966
- Ks. Witold Zdaniewicz, Ks. Sławomir H. Zaręba, Robert Stępisiewicz Wykaz parafii w Polsce 2006 (s. 277–308) Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego SAC. Warszawa 2006 ISBN 83-85945-17-2
|
| ||||||||||||||||
