Ardeola
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Ardeola[1] | |
| Boie, 1822[2] | |
 Przedstawiciel rodzaju – czapla siodłata (A. grayii) | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Infragromada | ptaki neognatyczne |
| Rząd | pelikanowe |
| Podrząd | czaplowce |
| Rodzina | czaplowate |
| Rodzaj | Ardeola |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Ardea ralloides Scopoli | |
| Synonimy | |
| Gatunki | |
|
zobacz opis w tekście | |
Ardeola – rodzaj ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce[7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 38–52 cm, rozpiętość skrzydeł 75–92 cm; masa ciała 230–370 g[7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Ardeola: łac. ardeola lub ardiola „czapelka”, od ardea „czapla”; przyrostek zdrabniający -ola (por. gr. αρδεολη ardeolē „czapla”)[8].
- Buphus: gr. βουφος bouphos „nieznany ptak który odzywał się głośno w nocy” (por. βουφορβος bouphorbos „pastuch”)[8]. Gatunek typowy: Ardea malaccensis J.F. Gmelin, 1789 (= Ardea grayii Sykes, 1832).
- Cancrophagus: łac. cancer, cancri „krab”; gr. -φαγος -phagos „jedzenie”, od φαγειν phagein „jeść”[8]. Gatunek typowy: Ardea ralloides Scopoli, 1769.
- Erythocnus (Erythrocnus): gr. ερυθρος eruthros „czerwony”; οκνος oknos „czapla”[8]. Gatunek typowy: Ardea rufiventris Sundevall, 1850.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:
- Ardeola ralloides (Scopoli, 1769) – czapla modronosa
- Ardeola grayii (Sykes, 1832) – czapla siodłata
- Ardeola bacchus (Bonaparte, 1855) – czapla białoskrzydła
- Ardeola speciosa (Horsfield, 1821) – czapla okazała
- Ardeola idae (Hartlaub, 1860) – czapla malgaska
- Ardeola rufiventris (Sundevall, 1850) – czapla rudobrzucha
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Erythocnus Sharpe, 1894.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ardeola, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ F. Boie. Ueber Classication, infonderheit der europäischen Vögel. „Isis von Oken”. 14, s. 559, 1822 (niem.).
- ↑ F. Boie. Generalübersicht der ornithologischen Ordnungen, Familien und gattungen. „Isis von Oken”. 19, s. 979, 1826 (niem.).
- ↑ J.J. Kaup: Skizzirte Entwickelungs-Geschichte und natürliches System der europäischen Thierwelt: Erster Theil welcher die Vogelsäugethiere und Vögel nebst Andeutung der Entstehung der letzteren aus Amphibien enthält. Darmstadt: In commission bei Carl Wilhelm Leske, 1829, s. 42. (niem.)
- ↑ R.B. Sharpe. Erythocnus, gen. nov.. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 3 (17), s. xxxix, 1894 (ang.).
- ↑ R.B. Sharpe: Catalogue of the Birds in the British Museum. Cz. 28. London: Printed by order of the Trustees, 1898, s. 200. (ang.)
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Herons, Egrets, and Bitterns (Ardeidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.ardeid1.01. [dostęp 2020-05-25]. (ang.)
- ↑ a b c d Etymologia za: J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2020. (ang.)
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Ardeidae Leach, 1820 - czaplowate - Herons (Wersja: 2016-03-19). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-02-19].
