Czapla rudobrzucha

Czapla rudobrzucha
	Ardeola rufiventris
	(Sundevall, 1850)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	pelikanowe
Podrząd	czaplowce
Rodzina	czaplowate
Rodzaj	Ardeola
Gatunek	czapla rudobrzucha
Synonimy
	Ardea rufiventris Sundevall, 1851; Butorides rufiventris (Sundevall, 1850);
	Ardea rufiventris Sundevall, 1851; Butorides rufiventris (Sundevall, 1850);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Czapla rudobrzucha^[4] (Ardeola rufiventris) – gatunek średniej wielkości ptaka brodzącego z rodziny czaplowatych (Ardeidae), zamieszkującego południową połowę Afryki. Monotypowy^[2]^[5]; nie jest zagrożony wyginięciem.

Morfologia: Długość ciała 38–39 cm^[6]. Upierzenie ciemnoszaro-kasztanowe, dużo ciemniejsze niż u innych gatunków z rodzaju Ardeola^[6].

Zasięg występowania: Występuje na terenie dużej części krajów Czarnej Afryki: w Angoli, Botswanie, Burundi, Demokratycznej Republice Konga, Kenii, Lesotho, Malawi, Mozambiku, Namibii, Rwandzie, RPA, Suazi, Tanzanii, Ugandzie, Zambii i Zimbabwe. Generalnie jest to ptak osiadły, choć może lokalnie migrować na sezonowo zalewane obszary^[6].

Ekologia i zachowanie: Sezon lęgowy ma miejsce podczas pory deszczowej i powodzi. Gniazduje kolonijnie, często razem z innymi gatunkami czapli, bocianami czy wężówkami. Gniazdo umieszcza na niewielkich drzewach (na wysokości do 4 m nad ziemią) lub wśród gęstej roślinności, zwykle w wodzie. Gniazdo to niewielka platforma z trzcin, gałązek i liści. W zniesieniu zazwyczaj 2–4 jaja koloru od niebieskiego do turkusowego. Ich wysiadywaniem zajmują się oboje rodzice przez około 21 dni. Młode są w pełni opierzone po około 24–32 dniach od wyklucia^[6].

Żywi się małymi rybami, żabami, skorupiakami, owadami wodnymi i robakami. Żeruje zazwyczaj za dnia, niekiedy w nocy. Najczęściej żeruje samotnie, czasem w stadach do pięciu osobników, wyjątkowo do 12^[3]^[6]. Gdy nie żeruje, odpoczywa na drzewach^[3].

Status: Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje czaplę rudobrzuchą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern)^[3]. Liczebność światowej populacji, według szacunków, mieści się w przedziale 6700 – 67 000 dorosłych osobników. Globalny trend liczebności nie jest znany^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Ardeola rufiventris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b Rufous-bellied Heron (Ardeola rufiventris). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Ardeola rufiventris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Ardeidae Leach, 1820 - czaplowate - Herons (Wersja: 2016-03-19). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-22].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Ibis, spoonbills, herons, hamerkop, shoebill, pelicans. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-05-22]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Martínez-Vilalta, A., A. Motis & G. M. Kirwan: Rufous-bellied Heron (Ardeola rufiventris), version 1.0. [w:] Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie & E. de Juana, Editors) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2021-11-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia i krótki filmik. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-05-22]. (ang.).

[itis-1] Ardeola rufiventris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[ibc-2] Rufous-bellied Heron (Ardeola rufiventris). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).

[iucn-3] Ardeola rufiventris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Ardeidae Leach, 1820 - czaplowate - Herons (Wersja: 2016-03-19). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-22].

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Ibis, spoonbills, herons, hamerkop, shoebill, pelicans. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-05-22]. (ang.).

[botw-6] Martínez-Vilalta, A., A. Motis & G. M. Kirwan: Rufous-bellied Heron (Ardeola rufiventris), version 1.0. [w:] Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie & E. de Juana, Editors) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2021-11-13]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]