Przejdź do zawartości

Ardeotis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ardeotis[1]
Le Maout, 1853[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – drop olbrzymi (A. kori)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

dropie

Rodzina

dropie

Rodzaj

Ardeotis

Typ nomenklatoryczny

Otis arabs Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Ardeotisrodzaj ptaków z rodziny dropi (Otididae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce, Azji i Australazji[6][7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała samców 70–122 cm, samic 50–92 cm; masa ciała samców 4000–19 000 g, samic 2200–5900 g[6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ardeotis: zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Ardea Linnaeus, 1758 (czapla) oraz Otis Linnaeus, 1758 (drop)[8].
  • Choriotis: prawdopodobnie zbitka wyrazowa epitetu gatunkowego Otis kori Burchell, 1822[9]. Gatunek typowy: Otis arabs Linnaeus, 1758.
  • Neotis: gr. νεος neos „nowy, inny”; ωτις ōtis, ωτιδος ōtidos „drop”[10]. Gatunek typowy: Otis ludwigii Rüppell, 1837.
  • Austrotis: zbitka wyrazowa epitetu gatunkowego Otis australis J.E. Gray, 1829[11]. Gatunek typowy: Otis australis J.E. Gray, 1829.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[12]:

  • Ardeotis arabsdrop arabski
  • Ardeotis koridrop olbrzymi
  • Ardeotis nigricepsdrop indyjski
  • Ardeotis australisdrop australijski
  • Ardeotis ludwigii – drop czarnogłowy
  • Ardeotis denhami – drop białoskrzydły
  • Ardeotis heuglinii – drop etiopski
  • Ardeotis nuba – drop nubijski

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ardeotis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J.E.M. Le Maout: Histoire naturelle des oiseaux: suivant a classification de Isidore Geoffroy-Saint-Hilaire; avec l’indication de leurs moeurs et de leurs rapports avec les arts, le commerce et l’agriculture. Paris: L. Curmer, 1853, s. 339–340. (fr.).
  3. Ch.-L. Bonaparte. Conspectus systematis ornithologie. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Quatrième série. 1 (3), s. 148, 1854. (łac.). 
  4. R.B. Sharpe. New genera for the Otides or Bustards. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 1, s. 50, 1893. (ang.). 
  5. G.M. Mathews. New genera and species. „Austral Avian Record”. 2, s. 12, 1913–1915. (ang.). 
  6. a b N.J. Collar: Family Otididae (Bustards). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 3: Hoatzin to Auks. Barcelona: Lynx Edicions, 1996, s. 263–264, 267. ISBN 84-87334-20-2. (ang.).
  7. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Turacos, bustards, cuckoos, mesites, sandgrouse. IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-17]. (ang.).
  8. Jobling 2021 ↓, s. Ardeotis.
  9. Jobling 2021 ↓, s. Choriotis.
  10. Jobling 2021 ↓, s. Neotis.
  11. Jobling 2021 ↓, s. Austrotis.
  12. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Otididae Rafinesque, 1815 – dropie - Bustards (wersja: 2015-09-04). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-17].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Laboratory of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).