Argument teologiczny (antykoncepcja)
Argument teologiczny – wyrażony przez św. Jana Pawła II w encyklice Evangelium Vitae argument w nauczaniu Kościoła katolickiego przeciwko antykoncepcji[1].
Postać argumentu[edytuj | edytuj kod]
W przeciwieństwie do pozostałych argumentów przeciwko antykoncepcji (argument z prawa naturalnego, argument z mowy ciała, argument z następstw sztucznej kontroli urodzeń[2]) odwołuje się on bezpośrednio do osoby Boga, a nie tylko do boskich praw natury. Autor przyjmuje w nim obecność Boga w rodzicielstwie człowieka, co więcej, uznaje tą obecność za bezpośrednią. Odróżnia w ten sposób człowieka i jego rozród od rozmnażania się pozostałych istot żywych, gdzie Bóg obecny jest jedynie poprzez ustanowione przez siebie prawa. W przypadku każdego człowieka jego początek wiązać się ma każdorazowo z aktem kreacji. Niekiedy wśród teologów spotyka się nawet żartobliwe stwierdzenia o „trójkącie małżeńskim”, obejmującym Boga i małżonków. Pozwala to na czynienie różnych interpretacji małżeństwa, symboliczne, teologiczne czy mistyczne. W każdym razie początek życia każdego człowieka jest osobnym darem Boga[1].
Idąc tym sposobem myślenia, dochodzi się do wniosku, że stosowanie antykoncepcji byłoby odrzuceniem przez człowieka tego Bożego daru, zamknięciem się człowieka na Boga i jego dary, a nawet próbą narzucenia Bogu woli człowieka[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Szewczyk 2009 ↓, s. 182-183.
- ↑ Szewczyk 2009 ↓, s. 180-182.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Kazimierz Szewczyk: Bioetyka. T. 1: Medycyna na granicach życia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-15797-5.