Ari Hest
 Ari Hest | |
| Data i miejsce urodzenia |
16 czerwca 1979 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1999 |
| Wydawnictwo | |
| Strona internetowa | |
Ari Hest (ur. 16 czerwca 1979 w Nowym Jorku) – amerykański wokalista, multiinstrumentalista, kompozytor i autor tekstów.
Życiorys i twórczość[edytuj | edytuj kod]
Rodzice Ariego Hesta byli muzykami. On sam zainteresował się muzyką, kiedy miał 5 lub 6 lat. Początkowo lubił tylko śpiewać, z czasem zaczął kupować płyty i słuchać zawartej na nich muzyki. Zaczął też grać na gitarze i zdobywać wiedzę na temat swoich zainteresowań muzycznych[1]. Pierwsze piosenki zaczął pisać w wieku około 17 lat[2]. Kiedy studiował na Cornell University, skontaktował się z nim pewien agent z branży muzycznej, który wcześniej dowiedział się o kilku jego występach[1]. Później Ari Hest przeniósł się do Nowym Jorku, gdzie kontynuował studia na New York University. Kontynuował również działalność koncertową, wykonując mieszankę coverów i własnych kompozycji. Zyskał rozgłos, dzięki któremu udało mu się wydać we własnym zakresie dwa albumy: Coming Home (2001) i Story After Story (2002). W 2003 roku podpisał kontrakt z Columbia Records wydając rok później pod jej szyldem swój kolejny album, Someone to Tell. Zamieścił na nim zarówno swoje nowe jak i opracowane na nowo wcześniejsze kompozycje. Producentem albumu był David Rolfe. Od strony muzycznej album był zbliżony do stylu takich artystów jak Josh Kelley czy John Mayer. W utworach, które znalazły się na wydanej w 2006 roku EP-ce The Green-Room Sessions, sam nagrał partie wszystkich instrumentów używając do miksowania popularnego, komputerowego programu muzycznego GarageBand. Późniejsze albumy wydawał pod szyldem różnych wytwórni[3], po czym zdecydował się na wydawanie ich w ramach własnej, niezależnej wytwórni, Project 4. Wyjaśniając zalety tego typu rozwiązania stwierdził, iż we własnej wytwórni artysta zachowuje całkowitą, kreatywną kontrolę nad realizowanym projektem; nie ma ryzyka, że coś może być z niego usunięte, jak to bywa w przypadku wielkich wytwórni, zapewniających środki finansowe na realizację nagrań oraz na ich promocję[2]. Nawiązał współpracę z innymi artystami: w 2013 roku z Chrissi Poland[4] i w 2016 roku z Judy Collins, nagrywając z nią album Silver Skies Blue[3], nominowany do nagrody Grammy[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Nicole Barron w: TheCelebrityCafe.com: Interview with Ari Hest. web.archive.org. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).
- ↑ a b Heather Fitzpatrick w Back Beat Seattle: Interview & Photos: Ari Hest @ the Triple Door. backbeatseattle.com. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).
- ↑ a b Johnny Loftus w: AllMusic: Ari Hest: Artist Biography by Johnny Loftus. www.allmusic.com. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).
- ↑ Jay Lustig w: NJArts.net: Ari Hest and Chrissi Poland find musical bliss as Bluebirds of Paradise. www.njarts.net. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).
- ↑ Andrew Barker w: Variety: Judy Collins Talks Her First Grammy Nomination in 40 Years: ‘I’ve Been Working All This Time’. variety.com. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).